Türkiye'nin memur portalı

seriye bağladığım birol öztürk kitaplarından biri daha.

cunta döneminin katlettiği erdal eren'in kaleme alındığı bir kitap.

dönemin çatışmalı ortamında, insanların yok yere nasıl idam edildikleri, düşünce özgürlüğünün ayaklar altına alındığı (hoş hala bile değişen bir şey yok ama ) gencecik bedenlerin cezaevlerine sürüldükleri ve hayatlarının baharında kendi bedenlerinden çokça büyük işkencelere maruz kaldıklarının sadece bir örneği; erdal eren

"asmayalım da besleyelim mi?"lafının tarihe kara bir leke olarak geçtiği herkeslerce bilinir.

kimi çevrelerce "erken yeşeren dal" diye de anılmakta.

araştırma sonucu yazılmış bir kitap, okuyun derim.

çoktan su almış geminin yeni kaptanı.

gidenin kurduğu doğru/yanlış düzenin etrafında, kendince düzen kuranların bir anda sudan çıkmış balığa dönmelerinden kaynaklı söylenen söz.

aratıyor mu gerçekten?

kendi kurumum da görmedim de

(tebessüm)

bir elinde nağmeli rakı, diğer elinde bol anasonlu şiirlerin üstadı.

yanlış mı söyledik?..

yok hayır, tam da olması gerektiği gibi bence. en az rakı kadar etkilidir o'nun şiirleri. okurken, okuturken.. ve işte en can alıcı şiirlerinden bir dörtlük:

"senin yaşın aşka tutmuyor hiç gelme sevgili

bükülmüş dudaklarına bükülmüş sözler büyük kaçar

on santim daha uzasan başın göğe çarpacak

göğsün diyordum göğsünden söz ediyordum / sen.."

geçtiğimiz günlerde yaşadığım şehirde şiir dinletisi vardı. şanstı bu benim için. kendi sesinden kendi şiirlerini dinledim ve geceye anason kokulu cümleler kaldı.

kürt edebiyatı'nda önemli bir yere sahip olan ve mem u zin'in yazarı olan ölümsüz filozof.

kimileri, "xaniyani" aşiretinin yaşamış olduğu "xan" köyünden dolayı, ehmede xani'yi hakkarili olarak bilir. kimileri de, van'ın hoşap ilçesi civarında hakkari'nin xan köyünden göç edenlerin yaşadığı "xaniyani" aşiretinin devamı kabul edilen, yaklaşık 50 köylerinin bulunmasından dolayı, ehmede xani'yi van'lı olarak bilir.

yapılan son köklü araştırmalara göre; "xaniyani" aşireti, hakkari-çukurca-xan köyünden van-hoşap'a göç eder. 4 kuşak burada yaşadıktan sonra, şeyh abdurrahman xani ve ailesi doğubayazıt'a göç ederler. doğubayazıt'ta da 4 kuşak yaşadıktan sonra ehmede xani dünyaya gelir.

bazı kaynaklar doğumunu 1651, ölümünü de 1707 olarak belirtmiştir.

xani'nin yaşadığı dönem ve ortamda dört dil önem taşıyordu. bunlar kur'an dili arapça, edebiyat dili farsça, resmi dil osmanlı türkçesi ve halkın konuştuğu dil kürtçeydi.

xani "mem u zin" 'i yazarken gereken ilgiyi göremeyeceği için anadili kürtçe ile eserlerini yazmıştır.

birleştirilmiş 5 büyük eseri var; vereki daimane, vereki da islame, mem u zin, nubehara biçukan, divan.

ölümsüz eseri mem u zin'in; kitap, sinema ve tiyatroya uyarlanmış olarak hatmettim diyebilirim. bir ulu eser gerçekten.

ve der ki mem u zin'de;

"şerha xeme dıl bıkın fesane

zıne u mem bıkın bahane"

(gönüldeki derdin şerhini kılayım efsane

zin ve meme'yi edeyim bahane)