Türkiye'nin memur portalı

livaneli'nin serenad'ındaki maya gibi, nermin karakteri ile meşhur bir murathan mungan eseri.

kendi içinde, dünyasında kurduğu düzene darbe indiren küçük bir kız çocuğu ile beraber istemeden yaşadığı maceraların anlatıldığı ve hayata, insana, ilişkilere ince göndermeler yapan bir eserdir de aynı zamanda.

okura çok fazla düşünme ve kafa yorma payı veren ferit edgü eseri.

bir çırpıda okundu dersin ama binle çarpar seni uzun bir süre. üslup olarak zaten farklı bir yazar ferit edgü. bu eseri ferit edgü'nün farklılığına derece kattı diyebilirim. tamamlanmayan nice cümleler, bir yerlerde bekliyorlar..

diğer bir taraftan da, eylül'e randevusu verilmiş bir kitap (bana/bize özel bir durum bu)

sen çağırırsın da ben gelmez miyim sözüne kardeş cümle.

ey gönül dostu, ey kıymetli yol arkadaşı; sen gel de gelirim ben

aklıma gonçarov'un oblomov eserinde ki sözünü getiren başlık.

"aman yaklaşma, dışarının soğuğunu getiriyorsun.." cümlesi ile "ruhu kirlenmiş insanların" insanlara faydası olamadığını ve ne kadar uzak o kadar iyi, ne kadar uzak o kadar temiz olduğu gerçeğini gün yüzüne çıkarıyor.

kirlenir evet insan "ruhu kirlenmiş" insanlarla

yapışıp kalır ruhunuza, omo reklamı da yetişemez imdada

ilk okuduğumda, bildiğim ve tanıdığım bir dostuma çok benzettiğim, livaneli'nin unutulmaz eseri seranad'ın baş kahramanı.

livaneli'nin usta yazarlığı sayesinde, sanki serenad'ı maya duran'ın dilinden okuyor hissi veriyor. güçlü, göğüs geren, araştırmacı, anne. bir çok karakteri bir arada bulunduran okunası bir roman karakteri.

teşekkürler zülfü livaneli, maya duran'ı tanıştırdığın için.

yeri gelmişken serenad'dan bir paragraf da paylaşalım;

"her bir insanın hikâyesi, bizi kendi başımızdan geçen olaylar kadar ilgilendirir. yeter ki kendi gerçekliği içinde kavransın. her hikâye, sonuçta insan varoluşunun bir hikâyesi değil miydi? ve akıp giden hayatın..?"