Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
yazarın yazdıktan sonra, "kendisi"nden ayrılan, bir nevi azad edilen esere kavuşacak farklı gözlere ve ruhlara yapılan göndermedir.
farklı mecralara yelken açmak, ya da aynı yörüngede farklı "ben"ler bulmak; nefes almak, yemek yemek, su içmek gibi en birincil ihtiyaçların hemen akabinde, söze, mürekkebe, kağıda duyulan ihtiyaçtan ötürü bir eylemdir.
aslında, kitapların içindeki her bir harfin eczanelerde, ruha şifa niyetine tane olarak verilmesi lazım.
ki kaldı ki; kütüphaneler bir eczane. bilenler için tabi. teşhis konulduysa, ilaca geçelim o zaman
(tebessüm)
kemal ve livaneli reçetesiz
temelkuran 1000 mg
günday 1 ampul.
.
.
.
liste uzar..
Yazarın iç dünyasında doğup, okurun dünyasında emekleyen/büyüyen/gelişen eserin okurdaki izdüşümüdür.
Evet;
Sadece "okumaya ihtiyaç duydum" ve eseri yazarın olmaktan çıkardım.
tüm eserler için geçerli bir durumdur..
bir şiirde yazıldıktan sonra şairden çıkar ortama sunulur ve isteyen istediğini alır..
müzik de öyle bakarsanız kimi arabeskin bam telinden kimi pop der biri baba ben türkü severim diyip halk müziğine yönelir oda ihtiyacı olanındır..
türkü demişken muhabbet bağında bir gül açılmış amman amman diye barabardan dinleyim ona ihtiyacım var :D
Çok doğru bir önerme.
Ve okuyucunun da doğru zamanda, doğru kitaba yönelmesi de önemli. Bazı zamanlar oluyor ki, bir kitabı ikinci kez okuyabiliyorsun ve öyle bir an oluyor ki, bu kitabı daha önce beğenmemiştim. Şimdi bana neler oluyor diyorsun. İhtiyacımız olan eserleri okuduğumuz günler daha fazla olur, umarım.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |