Türkiye'nin memur portalı

bir tanesi ile baş edemiyorduk, bu da nereden çıktı dediğim başlık

(isyannn)

us'un oluşturduğu labirentlerde kendisine yer bulmaya çalışan/çabalayan şeyler bütünüdür.

düşün(ün)ce, kişinin kendisine yaptığı en büyük devrimdir de aslında.

eyleme geçen ve hissedilir ölçüde baş kaldıran kelimelerin oluşturduğu boyut, c4 etkisinde olmakla beraber, bazen de sessiz çığlık edasındadır.

misal;

düşünce karmaşası yaşayanların genel de yoktur uykuları, yemeleri, içmeleri, odaklanamazlar (pharmaton da işe yaramaz artık)

eczacım duydun mu beni?

(sitemle karışık tebessüm)

lafın lafı açmasından dolayı oluşan durumdur.

bu da genelde muhabbetine doyamadıklarınla yaptığın eylemdir. yoksa herkes zaten ayrı bir ketum, ayrı bir dünya..

derinlemesine anlatma tekniği.

bunu en iyi yapanlardan biridir mehmed uzun ve bunu ruhun gökkuşağı'nda çok iyi işliyor. nakış nakış..

diyor ki bir de;

"söz ve anlatıyı bir yaşam tarzı haline getiren, 'yazılı anlatı insanlığın gözü ve kulağıdır, anlatı devletin ya da partinin menfaatleri için sınırlandığında ve görmeyeceksin!, duymayacaksın!, dokunmayacaksın! emri anlatının karşısına bir duvar gibi dikildiğinde insanlığın gözündeki görme gücü çok zayıflar"

arındırıyor yazar kendisini körelten renklerden bu yüzden, tek derdi, anlatmak, alıntılamak.. atasının, topraklarının sesinin, sözlerinin peşinden koşmanın telaşına kapılmak..

ses sustuğunda, söz unutulduğunda kahrolmakta cabası..

anlatı'nın sonu gelmez, kontak kurulmaz geçmişle bazen.. sonra mı, sonrası yazarın büyülü sözlerinde..

yas. kederin, üzüntünün bütün bir gök kubbeyi sarıp sarmalaması.