Türkiye'nin memur portalı

birden fazla dünyalara girip çıkan bir okurun halden hale girmesidir,

efendim öncelikle, hızlı bir trene binmiş gibi kelimelerin, cümlelerin, hatta nokta ve virgüllerin dünyasında gezintiye çıkmasıdır. devam eder bu yolculuk halleri. güzergah değişse bile girilen haller, durumlar çok fazla değişkenlik göstermez. bazen ucu ucuna düşler, bazen de teğet geçer.

okur eline bir kitabı aldığı zaman, her an bir yolculuğa çıkacakmış gibi hazır olmak zorundadır. soluğu kesilir diye geniş mekanlar, uykusu kaçar diye puf yastıklar ve yemek saatlerini kaçırır diye ruhsal atıştırmalıklar bulundurmalıdır yanında. (tebessüm)

her köşeye siner okuduklarının keyfi. kimseler bilmese de o hisseder.

sesli düşünmekle beraber, yazarın hangi hallerde cümleleri bir araya getirdiğini de çözmekle bulur kendisini.

evet; elime geçtiği anda halden hale girdiğim, sürekli seyahat halinde bulunduğum kıymetli kitaplarımın bende oluşturduğu -ifade edebildiğim kadar- haller bunlar.

peki siz şuan hangi haldesiniz?

tercihleriyle kendisini hep bir adım öne taşıyandır nitelikli okur. merak duygusuna sahip, araştırmacı ve aklının yollarına duvar örmeyendir. sayfalar arasında gezerken, bir madeni açığa çıkarmaya uğraşan madencidir daha çok nitelikli okur. aldığı madeni akıl süzgecinde parlatıp etrafına doğru bir şekilde analiz etme yetisine sahip olan kişidir. hem alıcı hem de vericidir aynı zamanda.

bazen de, tebessüm ediyorum kitaplar hatta yazarlar hakkında ki eleştirilere. kitap kapaklarından, yazarların cümle kurmalarına kadar.. etkilidir elbet bunlar da nitelik arayışında ki okur için. ama zaten tercih ettiklerimizle en farklısına ve bizi bir adım daha öne çıkaracak eserler için eleme yapmıyor muyuz?

bir kitabı okumadan yorum yapmayan,-iyi, kötü- okuduktan sonra kendi eleştirisini öncelikle kitapla birleştirip, yazara düşünsel yolla ileten okurdur sözünü ettiğimiz "nitelikli okur" daha sonra yapılan eleştirilere katkı sağlayandır.

süzgeçten ve madenden başladık. Zaten her şey geçer bu süzgeçten. Bazen keyif alamadık dediğimiz eserler için bile, kendimize pay çıkarabilmeliyiz. böylelikle okuduklarımızın nitelikli olmasının ayrımına varırız.

"neden haz alamadım, neden sıkıldım, zaman kaybı" gibi nitelemelerle acımasız olabiliyor bazen okur. bunlar da yerine göre gerekli olabilir elbette. kim bilir, böylesi eleştirileri bir ihtimal de olsa, fark edip dikkate alan yazarlar olur ve okurun beklentilerine karşılık, kendi özgünlüklerini de işin içine katıp, daha farklı ve başarılı eserler inşa etme yoluna gidebilirler. böylelikle, nitelikli okur, nitelikli eserlerin çoğalmasıyla devam eder yoluna.

öte yandan; nitelikli okur, bir yazarı tamamen kendisine göre değiştirmeyendir. böyle olursa eğer, nerede kaldı yazarın özgürlüğü?

şunu da eklemeden geçemeyeceğim. nitelikli okur?un oluşmasında, yazarların da payı yadsınamaz. o halde kalemleri hiç susmasın..

hüsnü arkan'ın solo albümündeki şarkısı

öncesi, sonrası hep ama hep aynı olanlara söylenen, arayıştan vazgeçmeyenlerin, mavi denizlerde batıp batıp çıkanların dinlediği dillendirdiği bir özelliğe sahip

sitem, hüzün, mavi ve yine mavi..

"yine mavi deniz, yine mavi deniz

yine korkulu düş, sevmek yine

oralarda bir yerde, büyür karanlığım, alabildiğine"

zamanın, ne yeri ne sırası olan durumda, aslında hep beklenen ve istenen insanın varlığından dolayı sitemle karışık söylenen sözdür.

yanlış zamanda doğru insanla yaşanan ne olur peki?

yaşamadan/yaşanmadan bilinmez haliyle

..

bazen gerçek olmasını istediğimiz bilinçaltının gösterimi.