Türkiye'nin memur portalı

maçta fenerbahçe lehine kasti 'hata' olacağını ima eden fenerbahçe taraftarlarının ibrahim hacıosmanoğlu'nun sözünü tutmasını istedikleri maçtır.

afrika bambaataa - planet rock

https://www.youtube.com/watch?v=hh1AypBaIEk

olaya inanan açısından bakıldığı zaman yaratıcının gönderdiği bir inanış olmakla beraber inanmayan açısından ise inançların evrilmesinde bir basamak olan inanış. ama bu gerçek ilahi mesajı okumayanların yaygara yaptığı gerçeğini değiştirmemektedir.

ara sıra aklımıza gelen ve bazıları hüzünlendiren anılardır.

hafta içi okul çıkışı bir iki saat, hafta sonu cumartesi çıraklıktan kaçarak bir iki saat, hafta sonu pazar sabahtan akşama kadar top oynardık. kuruşları biriktirip 8-10 kişi lastik top almaya giderdik. benim kramponum yoktu ama spor ayakkabım da yetiyordu. krampon görünümlü, topuk kısmı düşmüş çakma ayakkabılarla oynayan arkadaşlarımız vardı. çok iyi oynayanları vardı. ben severdim o ayakkabıyı hem de ucuzdu ama şut çektiğimde ayağımı acıttığı için pek giymedim. bazen 'renkli' takım formasıyla kramponu, tozluğu dört başı mamur bir zengin süt çocuğu da 'futbol topunu' alıp top oynamaya gelirdi. futbol topu lükstü vallahi. olum bu top aynı televizyondakilere benziyor derdik. onu da oynatırdık ama şartları olurdu. top hemde futbol topu onun olduğu için kaleye geçmez, ileride oynar ve penaltıları o kullanırdı. penaltıyı kaçırsa bir şey diyemezdik. dövebilirdik aslında ama her an babası gelebilirdi. babasından, abisinden korktuğumuz için değil futbol topu gitmesin diye kimse bir şey demezdi. herkes çoğunun son döneminde veya futbolu bırakmış olsa da metin-ali-feyyaz, aykut-oğuz-rıdvan, tanju olmak isterdi. daha sonralar şifo mehmet hakan şükür, sergen olmak da istedik. kimse bir takoz recep, atom karınca rıza olmak istemezdi. zaten kimse kaleci olmak istemezdi.

çok iyi oynayan arkadaşlarımız vardı. ben de hep iyi oynuyor diye kabul edilen 3-5 kişiden biriydim ama oldum olası fiziğe dayalı futbola alışkın değildim. çalımlar iyi ama ikili mücadelede zayıf şimdinin tabiriyle. her iki ayakla da oynamaya alıştırmıştım kendimi. sol sağ fark etmezdi benim için. hala da fark etmiyor anlayana. sol ayağını raket gibi kullanan halil diye bir arkadaşımız vardı. sergen'in yeni parlamaya başladığı dönemlerdi. stili benzediği için sergen derdik her topu ayağına aldığında. zaten topu ne zaman ayağına alsa bir daha alamazdık gerçi. ya gol olur ya kaleciden döner ya dışarı çıkardı top. çok iyiydi gerçekten. herkes 'fitbolcu' olmak istiyordu ama kimse ona olan inanç kadar kendisine inanmıyordu. aradan birkaç yıl sonra daha çocuktuk yine ama halil amatör bir kulüpte oynamaya başladı. bizimle oynamıyordu artık. lastik krampondan kurtulmuştu, amatör takım da olsa orijinal forması da vardı. kendisini yaşça ve fizikçe ikiye üçe katlayacak adamlarla top oynuyordu ama harbiden oynuyordu. Ama bizimle oynamıyordu artık. Biz betonda oynamaya devam ediyorduk, gerçi o da toprak sahada oynuyordu. Çim saha nedir? Gel zaman git zaman halil kardeşimi izlemeye gelen bir 3. Lig takımı transfer etmek istemişti. Okuturuz da diyorlardı, gerçi onun okuma hevesi yoktu zaten. Ailesini tanırdım halil'in. Anne-baba genelde topçu olmasını istemez oğullarının ama ailesi de potansiyeli fark etmişti ki annesinin biz onun topçu olmasını istiyoruz dediğini hatırlarım dün gibi. Yazları tarım işçiliği için batıya giden ailesi için kurtuluş kapısı olabilirdi. İyi arkadaştık halil ile, Aynı sırada uzun süre beraber oturduk ilkokulda. Evlerimiz de yakındı. Helalleştik yeni takımına giderken, bana senin kafan çalışıyor oku olum dedi.

Yıllar sonra liseden eve giderken halil'i gördüm yolda yine. Halil dedim döndü baktı tanıdı beni. Kaç yıl görüşmedik, öyle şansımız da yoktu hani cep telefonu falan. Bir şeyler yanlıştı gördüğüm halil'de, iki büklüm duruyordu nerdeyse. Hemen direkt futboldan sordum. Futbol mu dedi, hafif gülümsedi artık yok dedi, çekiyoruz dedi. Ne demek istediğini anlamama rağmen anlamak istemediğimden 'ne ne çekiyorsun dedim?'. Ota başlamış bizim halil. Takım fark edine kovmuşlar tabii. Kazandığı para da bitince bali çekmeye başlamış. Bitmişti yani futbol. Birinin aşkı olacak futbol birinin elinde ot yüzünden bitmişti. O taşa bile şut çeken arkadaş yoktu artık. Bir daha da görüşmedim.

Şimdi yine top oynuyoruz haftada bir iki halı sahada. Krampon da var, futbol topu da var, saha da halı saha ama keyif vermiyor o kadar. İçimde kalan bir takoz recep, bir atom karınca rıza, bir şifo Mehmet olma duygusuyla oynuyorum.

edit:

gökhan töre konusunda futboldaki bilgi ve birikimini artırmak isteyen bir galatasarylıya, daha önce galatasaray'da da çalışmış ve son dönemde adı galatasary'ı çalıştırmakla anılan tecrübeli bir teknik direktörümüzün cevabıdır.

http://www.fanatik.com.tr/2015/02/07/hikmet-karaman-yildizlar-toplulugu-besiktas-412278

linkten alıntıdır:

'' Gökhan Töre, Türkiye'deki en iyi yerli oyuncu. Yeni Robben olacak... ''

neymiş? baba adamlarınız bile bunu söylerken abartı olmuyor ama beşiktaşlı bir basit taraftar iki ismi bir arada anınca abartma oluyor.