Türkiye'nin memur portalı

bir yılmaz özdil icraatı.

bir kitabın değeri 2500 tl olabilir. bu kitap atatürk hakkında da olabilir. ancak kaynakçası dahi olmayan, çeşitli insanlar tarafından yanlış/çalıntı bilgiler olduğu iddia edilerek edebi değeri şimdiden tartışmalı olan, yazarının dahi işte vay efendim "cilt japonya'dan geldi,kağıt isveç'ten,almanya'dan,bilmem ne arjantin'den" gibi bir açıklama yaparak fiyatın içerik değil hammadde olduğunu kabul ettiği bir kitap 2500 tl olamaz. olursa eğer, işte böyle dalga konusu olur.

ha kimisi de çıkıp diyor ki "kardeşim alan memnun satan memnun, sanane?" işte orada dur bakalım. bu kitabı alan kişiler yılmaz özdil'in yazdığı herhangi bir kitap olduğu için almıyor bu kitabı. "ülkenin kurucu liderinin gelmiş geçmiş ennnn mükkemmell biyografisi" gibisinden bir gazlama ile satılıyor bu kitap. ha bak gidip güvercinler veya ne bileyim bilardo oynamanın incelikleri hakkında bir kitap yazsın onu satsın 2500 tlye, kimse karışmaz,istismar yok çünkü.

hele bir de imza gününe gidip salya sümük ağlayanlar var ki... akıl fikir.

amerikan, rus ve avrupa bilimler akademisi üyesi, jeoloji dalında dünyanın en prestijli ödülü olan "gustav steinmann madalyası" sahibi, türkiye'de uluslararası kalibrede şöhrete sahip birkaç bilim insanından biri olan ilginç bir insan.

kendisi hakkında bilinmesi gereken şeylerden biri de kendisinde hafif düzeyde asperger sendromu hastalığının bulunuyor olmasıdır. otizme yakın olmakla beraber zihinsel anlamda bir gerilik değil aksine dahilik meydana getirebilen bir hastalık bu, newton ve einstein'da da olduğu tahmin ediliyor. bu asperger sendromunda gözlenen bazı durumlar da şöyle; empati yoksunluğu, asosyal olma, bazı konulara aşırı ilgi.

şimdi adamın hastalığını ve hastalığın getirdiği bazı özellikleri göz önünde tutarak düşünelim; ne demişti? "dışkı yedirmek işkence değil" ve "ben hem kendi dışkımın hem de alplerde bir ineğin dışkısının tadına baktım çünkü merak ediyordum." demek ki bu adam birine zorla dışkı yedirmenin kötü bir şey olduğunu zihninde canlandıramıyor yani "empati kuramıyor" , kendisi bunun normal olduğunu düşünüyor,yemiş çünkü - gülücük- yine aynı şekilde organ bağışı konularındaki fikrini de empati yoksunluğuna bağlıyorum. sırf merakından dışkının tadına bakmış olması da "bazı konulara aşırı ilgi" göstermesinin bir kanıtı olsa gerek.

bunların haricinde evinde 30 bin kitaplı bir kütüphanesi vardır, aileden zengindir. her düşüncesine katılmak mümkün değildir zaten kendisi de "size anlatılan her şeye inanıyorsanız tam bir aptalsınız" gibi bir şey söylemiştir.-gülücük- son olarak, türkiye'ye katkısı, kendisine orada burada ana avrat söven tiplerin alayının toplamından fazladır, ispati bu entry'in giriş kısmında bulunmaktadır. -gülücük-

amerika'yı tir tir titrettiğini düşündüğüm efsane davranış.

fakat şöyle bir sorun var ki, o telefon için ödenen 1000 dolar çoktaan apple'ın kasasına girdi bile ve adamlar senin bu telefonu kırıp yeniden tüketime yöneleceğin için çok memnun. gidip 700 dolarlık samsung marka bir telefon alacağını düşünürsek etti mi 1700 dolar. şimdi bu 1700 dolar, zaten yüz milyarlarca dolara ulaşıp anası ağlamış cari açığa senin 3-5 kamera karşısında yaptığın gereksiz şov için eklenmiş bir meblağ.

bu millet, ülke sınırlarına girip parası çoktan ödenmiş ürüne zarar vererek, satıcısına veya satıcısının ülkesine zarar veremeyeceğini ve hatta aksine onlara fayda sağladığını ne zaman öğrenecek acaba? biri gider kola döker, biri gider portakal keser, biri gider sırf cinsin adı hollanda diye ineğini keser, biri telefon kırar. tımarhane gibi ülke yeminle.

bana göre gelmiş geçmiş en iyi film.

her şeyden önce öyle gereksiz bir aşk sosuyla bezenmiş bir film değildir, hatta filmde birkaç sahne hariç kadın bile yoktur, kadınların olduğu sahneler de toplasan en fazla 1-1.5 dakika kadardır. amerikan iç savaşı ile ilgili bir sürü gönderme vardır.

filmin yıldızı bence açık ara çirkin rolünde oynayan eli wallach'tır ki kendisi birkaç sene önce 100e merdiven dayamışken ölmüştü,film çekildiğinde bile 50 yaşındaymış adam,sene 1966 lan. tuco reyizin özellikle silah dükkanındaki performansı muhteşemdir, öldürmek üzere olduğu sarışını, paranın yerini bildiğini anladığında kurtarmaya çalışması, küvette yıkanırken gelen adamı mıhlaması ve sonraki aforizması harikadır.

finaldeki mezarlık sahnesi ise gerek oyunculuklar, gerek çekim tekniği, gerekse efsane ennio morricone'nin başyapıt müziğiyle bence sinema tarihinin en iyi sahnesidir.

gayet normal karşıladığım vasat durum.

biriyle paylaştığım tek şey ortak bir dede,amca,teyze vs. ise neden zoraki bir samimiyet içinde olayım ki? her insan arkadaş seçerken belirli kriterlere sahiptir, kafasının uyuştuğu insanlarla da keyifle ve isteyerek buluşur,konuşur,dostluk eder ama akrabalarını seçme lüksü yoktur. çok çok yapabileceğin, kafa yapının uyuştuğu akrabalarınla isteyerek ve keyif alarak samimi olursun, uyuşmayanla da işte bayramda,düğünde,cenazede vs. üç beş kelam edersin, hepsi bu.

zaten insanlar iş yerinde,yaşadığı apartmanda vs. zoraki ve genelde tamamen yapmacık samimiyet zincirine maruz kalıyor, bırakın da yanında nefes alabileceği üç beş dostunu istediği gibi seçsin.