Türkiye'nin memur portalı

hangi türküyü icra ederse etsin kendi ruhundan üfleyen adam.. eğer bir güne Nida Ateş ile başlıyorsanız o gün güzeldir, gün aydınlıktır, gün huzurludur..

Kaldır nikabını görem yüzünü, aç başını yaradanı seversen

Siyah zülfün mah yüzünün üstüne, tel tel eyle yaradanı seversen..

büyük ve küçük ağrı dağının eteklerinde nuh'un gemisinden tutun da urartu kralı ispuni ve menua'ya da ev sahipliği yapmış, zengin bir tarih, bilim ve kültüre sahip (ağrı ilinin tarihçesi diye yazılı olan kaynaklar aslında doğubayazıt'in tarihidir) doğu anadolu bölgesinin iklim adacığıdır.

Farklı dilleri, dinleri, kültürleri bir arada buluşturmasındaki en büyük etken öyle sanıyorum ki bağrında yetiştirdiği değerlere özellikle de, hayatı, kişiliği ve yaşam biçimiyle Ehmede Xani'ye borçludur.

Her ne kadar askerlik psikolojisiyle adına dair hafızamda kötü düşünceler filizlenir gibi olsa da, yıllar sonra iran'dan türkiye'ye giriş yaptığımız bir zaman diliminde bilerek isteyerek ve arzulayarak dolu dolu 2 gün geçirmeme ve adeta geçmiş yıllardaki olumsuz düşüncelerimden dolayı af dilememe neden olmuş, kültür kokan bir ilçedir.

ayrıca; doğubeyazit şeklinde pek çok yanlış kullanımı mevcut olup doğrusu doğubayazıt'tır.

özgürlük ve insan haklarına saygılı, ezilenleri sonuna kadar savunan, yaz tatilinde sahile gittikleri zaman seçimi kaybedeceklerini düşünen, özellikle hayvanlarımıza aşık falan ama ne bileyim böyle biraz değişik gibi.. Allah affetsin.

Biraz konuşursanız büyük çoğunluğu aslında ateist değil de deist olduklarını söyler..

artosun heybetinden midir bilinmez sanki kucak açan, koruyan ilçe.

1988-1990 yılları arasında ikamet ettiğim ilk kez okul eğitimimi aldığım, çocukluğa dair hatırladığım hatıraların ve ilk arkadaşlarımın olduğu van gölü kıyısındaki inci. Yıllar sonra vizontele filmine ev sahipliği yapmasıyla tekrar hasret giderdiğimiz, filmin her anını tekrar tekrar izleyip neredeyse bütün repliklerini ezberlememize neden olan kutsal topraklar.

aşık olduğu zalim keşişin kızı tamara için van gölünün sularında "ah tamaraaa" diyerek can veren delikanlının hatırına akdamar adasının kıyısında babamla birlikte kendimizi gölün sakin sularına bırakmak ilçe de yapmayı sevdiğimiz en güzel aktiviteydi.

tamara senin dilin yok; senin incirin, senin narın, senin nazın yok.

bu kaçıncı yenilgi aşk uğruna, bu kaçıncı intihar girişimi

boşuna değil biliyorum;

senin aforoz edilişin, benim şeyhimi kendime küstürüşüm

bir ışık diye sana gelişim, tamara...

bırak öldürsünler beni, bırak yok saysınlar

unutsunlar senin ismini, tamara...

aşk adadadır artık, aşkın adada.

dokunamam ki tenine, yasaksın bana

sana giden dikenli yollar, tuzaksın bana

aşımsın ekmeğimsin, sevapsın bu canıma

yolumda ışığım ol; ah tamara...

u vel aha, u vel vera, u destana; ah tamara, ah tamara...

dizleri vücutlarının içinde olduğu için dışarıdan fark edilmeyen, aşık oldukları zaman sevgililerine hediye etmek için bütün sahili gezerek en güzel çakıl taşlarını arayan, istediği güzellikte taşı bulamadıkları zaman da gidip birbirlerinin yuvalarından taş çalan paytak hırsızlar..