Türkiye'nin memur portalı

Bugün için Sevgiliyle buluşma saati. Sözleşmişiz hazırlanmışız, üzerinde sevgilimizin arması olan kıyafetlerimizi giymiş buluşma yerinde heyecanla bekliyoruz. biz belki çok tembellik edip gitmemezlik yapıyoruz ama o hep geliyor. Biz olsak da olmasak da gelmeye devam edecek. Bugün de gelecek biliyoruz, büyük bir özlemle kavuşacak heyecanla İzleyeceğiz, bazen kızgınlıktan sağı solu yumruklayacağız, bazen sevinçten çıldıracağız havalara uçacağız, belki sonunda ağlayacağız. ama mutluluktan ama hırsımızdan..

aslında yazarın dediği gibi 22.46 olmuş ya da 22.47 olmuş gerçekten önemli değil, önemli olan sevgiliyle hangi saatte sözleştiğimiz. Bu bugün 22.45 olur yarın 19.00 olur öbür gün 15.00 olur hiç fark etmez.

Özet olarak geçmiyor. Daha yarım saat var. Ne yapsak acaba gidip bir kalp ameliyatı mı olsak?

"bla bla car" adlı online yolculuk paylaşım ağında birlikte yolculuk yapmayı düşünen kişilerin birbirleri hakkında fikir sahibi olması için konuşkanlık derecelerini belirttiği;

1."bla"

2."bla bla" ve

3."bla bla bla" dan oluşan üç kademeli bir ölçü sistemidir.

Şoförün tek "bla" olması benim için önemli bir seçme kriteridir.

küçükken pijamalarını giymiş ev telefonuyla memleketteki akrabalarıyla konuşan ebeveynlerden birinin her an "ömer'de konuşmak istiyormuş bak" diye telefonu uzatması ve "buraya gel", "olm ayıp gel" "aaaaa" "bak hiç dinliyor mu beni", "kime diyorum" tarzında kaş göz yapmaları.

abi bu ne pis bir hareketti allah aşkına ya, gençliğimi yediler bunlar nasıl bir anne baba? ya da ben mi üvey evladım da gizliyorlar acaba? saygınlığımı yitirdim yemin ederim, ezik, özgüven yoksunu, içe kapanık, müptezel bir çocukluk geçirmeme neden oldular.

bütün sokakları, bütün şehirleri, çocukken sokakta yediğim tüm dayakları, düşüp sağı solu yaralamaktan mütevvellit oluşan tüm acılarımı, hatta tüm aşklarımı bile unutabilirim ama o hareketi unutamıyorum arkadaş, atlatamıyorum. gençlik tamam gitti feda ettim geleceğim bari sağ olur diye bekliyorum ama yani bu korku bilinçaltıma nasıl işlemişse artık, 40 yaşına gelmek üzereyim ama hala telefonda uzun uzun konuşamıyorum. öyle zannediyorum ki yalnız değilim ve bir nesil bu korkuyla yetişti.

Bir de geceleri çiş yapmaya kalkamamak vardı da çok şükür onu atlattık. Neden yataktan çıkıp tuvalete gidemezdik veya hadi gittik bir anda neden yapmaya başladığımız çişi kesip kolu kafayı sağa sola çarpa çarpa hızla yorganın altına geri saklanıp uyumaya devam ederdik? kimden, niçin korkardık bunu hala büyük bir muamma..

Kasımda başka olan şeylerden en önemlisi. mesela tam şu anda kör oldum rakamları okuyamıyorum.

Aslında o yaz aylarında kendileri "fatura hesaplamalarına esas olan tüketim miktarı"nın altında kaldığı için pek görüşemediğimiz kendi halinde, sessiz, efendi, pek bir uslu arkadaşken, kış aylarında ne oluyorsa birden bire çoşuyor canavar. mesela bizimki kendini maaş bordrosu sanıyor.

hayır yani, n'aptık içtik mi doğalgazı, petek üzerinde kuzu mu çevirdik n'aptık? diğer odalarda benden habersiz 5 sülalem daha yaşıyor da gizlice evime sauna mı yaptılar ne yaptılar, anlamadım ki. YAni Böyle giderse ya sarılıp petekleri ben ısıtacağım ya da önümüzdeki ay evde bir ejderha beslemeye başlayacağım.

ondan sonra yok efendim "bizim irkiklir rimintik diğil"

Bu kadar da olunmaz arkadaşlar, Yapmayın. Beşiktaşın kazanması halinde önümüzdeki sene iki takımımızın direk şampiyonlar ligine katılacağı, bu nedenle de olsa Başarılar dileyip saygın olmaktansa hala laf üretip güzel çenelerinizi yorduğunuz, trt-1 den naklen yayınlanacak olan bir şampiyonlar ligi maçı.

Bir hafta içinde başakşehir, fenerbahçe ve kiev.. ikisini geçtik bunun da içinden kaZasız belasız geçeceğiz inşallah.