Türkiye'nin memur portalı

"Sana gül bahçesi vadetmedim" diyor bu duruma Joanne Greenberg.

İdeal olanı öğretip daha azıyla yetinmemizi isteyen sistemler içerisinde ne kadar mutlu olabiliriz ki?

Tantuni bahçeli'de hasan usta'da yenir. oldukça salaş bir mekandır ama lezzet inanılmazdır.

devrez'de Ankara soğuğunda sıraya sokar mercimek çorbası. ortaya serpiştirilmiş yeşillikler, bakır tabak ve tahta kaşıkla bir de dost muhabbetiyle tüm o kalabalıkta içiniz ısınır.

tunalı kıtır'da bira kumpir de iyi gider.

incek'te eze mantı eş haşlamada pöç mutlaka denenmelidir. hem göz hem gönül doyurur.

kokoreç denilince akla atatürk orman çiftliği gelse de pikolet bence bambaşkadır. :) zevkler tartışılır.

gölbaşı hamlakit ve verçenik karadeniz mutfağı için mutlaka gidilmeli.

boğaziçi lokantası ve tavacı recep usta klasiktir.

ssksız Ankara mı olur ? :) Allah sağlık, para, aşk versin! Amin! diye ritüelleşen bir aspavaya mutlaka yol düşer.

Mutfağa girmeye üşenip, tembellikle kendimizi şımarttığımız günlerin kurtarıcısı. :) Ansızın akla düşen Adana kebap için ne yaparsın ki ? Künefe için ? Pizza için ? Gel de sevme şimdi.

Yedikten sonra pişmanlık değil de çok yedikten sonra pişmanlıktır o . :) Yoksa hayatın mottosu: Yaşasın Yemek Yemek !

Keşke ülkemde de olsa diye hayıflandığım durum.Trafikte motorsiklete bile saygı gösterilmeyen ülkemde bisiklet kullanabilmek mi? Ülkelerin gelişmişlik düzeyi ile kaldırım yüksekliği arasındaki ilişki geliverdi aklıma. Kaldırım kültürü kalktığında belki Türkiye'de de olur. hem de ne güzel olur.