Türkiye'nin memur portalı

başlaması da bitirmesi de tezli olandan daha kolay olduğu doğrudur.

ancak belki en azından son 10 yıldır türkiye'de yükseköğretimin can çekiştiği, unvanların artık sadece birer kadro problemi olduğu, liyakatsizliğin göz kanattığı da doğrudur ve bu bilgi tezli-tezsiz, ikisini de çoğu insanın gözünde önemsiz kılmaktadır.

televizyonda bile uzman kişi diye tanıtılan adama bakıyorsun, uluslararası dergilerde 5 tane makalesi yok, 10 tane atıf yapılmamış, diğer dilleri geçtim ingilizceyi hatta türkçeyi dahi bilmiyor, alanıyla ilgili literatürü taramıyor, bilgileri güncel değil, elle tutulur bir adet bile çalışması yok ama unvanı profesör ve unvanının tüm prestijini ve özlük haklarını sonuna kadar sömürüyor.

çoğu kişinin üniversite hayatında saygı duyulası 5 öğretim üyesi, öğretim görevlisi vs. vardıysa, 20 tane de bu buraya nasıl gelmiş, torpili olmasa fakültede çaycı olamazdı dedirten kişi olmuştur. dolayısıyla çok da şey etmeyin yani, lol

tanrı kendisine inanan kişinin ne istediğini zihninden okuyarak anlayabilir, ideal dua etme biçimi bence kişinin isteğini zihninden geçirmesi şeklinde olmalı.

sözel olarak birkaç dua cümlesi okunacaksa da kişinin anadilinde olmalı. tanrı'nın din gönderdiği ulusların dilleri dışındaki dilleri anlamaması, diğer dilleri hoş görmemesi diye bir şey akla yatkın değil. kişinin, istediği bir şeyin olmasını tanrı'ya anlamadığı dilde, ne dediğini bilmediği cümlelerle iletmesi de akla yatkın değil.

bu arada yanlış yazmışım, mevsim bahardan yaza dönüyor, kasım güney yarımkürede ilkbahar ayı. o yükseklikte yazın bile erimeyen buz kütleleri olur, orası insan yaşamına asla uygun değil, düştükleri gün karakterlerden biri de aynen bunu söylüyor.

3500 metredeki köyün odunu var, kömürü var, yastığı yorganı, camı çerçevesi, çatısı var. kilerinde aylarca yetecek erzağı, hayvanı var, on kat giyecek kıyafeti var. ayrıca acil durumda arayacağı jandarması var, kıyaslanmaz.

gerçek bir mucize ile hayatta kalmışlar ve o kazadan sağ kurtulanlar artık asla eski kimlikleriyle yaşayamazlar. yaşamak için çok sevdiği dostunun cesedini yemek zorunda kalan, ölmek üzere olandan bunun için izin alan insanların aynı kalması mümkün de değildir.

ohh, hamdolsun bu başlık 2023'lü şekilde açılmış, içim rahat etti, lol

filmi izledim, gerçek hayattan esinlendiği söylense de ben bir türlü inanamıyorum. ortalama rakımın 4 bin metre olduğu bir sıradağlarda yazın bile hayatta kalmak mümkün değil. uçak 3500 metrelerde düşmüş, hiçbirinin üzerinde çok kalın kışlık elbiseler yok, besin maddesi kısıtlı, cesetler dahil. mevsim bahara yaklaşmakla birlikte hala kış. fizik kuralları gereği 36.5 derecelik vücut ısıları ortam sıcaklığına yaklaşmak zorunda ki özellikle geceleri rahatlıkla -10'ları görüyordur. gündüz güneşli hava bile 10 derece yoktur, 3500 rakımdan bahsediyoruz. birkaç gün olsa belki dayanılır ama tam 72 gün dayanmışlar ve sığındıkları tek şey sağı solu kırık dökük bir uçak kabini. gerçekten bir mucize.

oldukça uzun bir liste olacak, o yüzden şimdiden özür diliyorum. tüm öneriler aşağıdaki gibidir;

1) az yiyin.