Türkiye'nin memur portalı

Yalnızlık sevilmez, olsa olsa mücbir ve acil sebeplerle yalnızlığa ihtiyaç duyan insandır. Çünkü her kim "aksine ben yalnız kalmayı seviyorum" dediğinde arkasından muhtemelen şu cümleyi kuruyordur: çünkü işlerden sıkılınca, rutinden bunalınca yalnız kalmak iyi geliyor.

Ez-cümle; yalnızlık sevilmez, mecbur kalınır. "Hayır azizim, ben gerçekten yalnızlığı seviyorum" diyen de kendini kandırır.

"6 çocuk büyütmüş bir işçi maaşıyla" kısmını dinlerken babamı gözlerimin önüne getiren,Yürek sızısı bir türkü formu.

nüfusu az, nüfuzu çok olan iber ülkesi.

Dünle, geçen sene bugünle, evvelki sene bugünle ve açıldığı yılın bu günüyle aynı olan gündür.

3 senede neler neler büyüyor, gelişiyor ve değişiyor... İnadına o gün, hep o gün kurgusu ile buraya kadar işte.

- Nereye kadar efendim?

+ Buraya kadar.

- Orası neresi?

+ Burası işte. Bugün. Dünden farklı olmayan bir gün. Yarından da farklı olmayacak olan bir gün. Hatta korkarım ki hep aynı kalacak bir gün.

Entrylerin yazdıkça eridiğine şahit olunmuş olan konuya matuf ego.