Türkiye'nin memur portalı

Yakın tarihimize not düşen ve tahminen iyi bir iş denilesi sinema filmidir.

Japon halkı nezdinde Türkiye ve türkler sözkonusu olduğunda en bilinen üç isimden ikisi zamanındaki gerçek hikaye ele alınıyor. Sultan II. Abdülhamid ve Turgut Özal. Üçüncüsü de merhum barış Manço. Hepsinin ruhu şad olsun (amin).

Dört buçuk yıldır köklü bir şehrin ve o şehri var eden halkının sosyolojik dna'sı ile sistematik bir şekilde oynanmasının kulüp yönetimindeki tezahürüdür.

Bozkırın üç atlısından kronolojik olarak üçüncü olanı (diğer ikisi ; Attila, cengiz Han).

Komutan, deha, zalim, kibirli, öfkeli...

Öncüsü gibi birkaç milyon reyting ve birkaç on milyon gelir için dünyanın en büyük dört imparatorluğundan biri olmuş osmanlı imparatorluğu'nu 19.yüzyılın pis ve kokuşmuş İngiltere'si, Fransa'sı, rusya'sı gibi gösteren ucube dizidir. Üstelik 17.yüzyıl osmanlı için hiç de muhteşem bir yüzyıl değildir. Her ne kadar muhteşem bir hükümdar Iv.Murad, muhteşem devlet adamları (köprülü paşalar), muhteşem alim aziz Mahmud Hüdai, muhteşem köşe yazarı şair nef'i yetişmiş olsa da bu durum topyekun bir muhteşemliğe delalet etmemiştir. Zira bu yüzyıl celali isyanları, Akdeniz korsanları, Avusturya ve İran cepheleri, dünyada baş salan merkantilizm gibi iç/dış nedenlerle osmanlı'nın nefes almakta zorlandığı bir yüzyıl olmuştur.

"şu uzun gecenin gecesi olsam " türküsündeki metafordur.