Türkiye'nin memur portalı

fi tarihinde ya da zamanın behrinde açtığım piknik tüpü konusunun, içindeki yarısı dolu tüple birlikte uzaya salınımı sonucu unuttuğum bir etkinliğe dair vaktin yaklaşması.

beni asıl vaktin yaklaşması değil, uzaya salınan kayıp başlığımın çin'in uzayda kaybolan uydusuna çarpmış olabileceği düşüncesi endişelendiriyor.

havlu olan aslının halk ağzındaki biçimi.

sahiplendiği fikri, sonradan gelişen olayları ve edinilen bilgileri yeniden ele alıp analiz etmek yerine yine bildiği gibi savunup, hatta onu "dediğim dedik, çaldığım düdük." sözüyle taçlandıran kişi.

Sahipleri/tasarlayıcıları/yöneticileri tarafından Kamuya ait bir kurummuş gibi algılanıp layıkı vechiyle yönetilemeyişi.

Yukarıdaki tarifi açmam gerekirse; kullanıcılarının çoğunun kamuya doğrudan veya dolaylı bir şekilde muhatap olmaları hasebiyle kullandıkları dil devletin resmi yazışma kuralları gibi. Bunda her hangi bir beis yok. Zamanla gelişir, kendine has bir tavır alır ve çokça beğenilir. İtirazın aksine konu başlığı ve entrylerde gayr-i ahlakî ve gayr-i insanî gidişata izin vermedikleri için bu konuda psikolojik ve sosyolojik sonuçları olumlu işler yaptıklarını düşünüyorum ve haklarını teslim ediyorum. Lakin sözlüğün kuralları arasında yer alan ve çaylakları/yazarları milli eğitim şurasında konuşma yapacakmış gibi basmakalıp tanım yapmaya zorlayan maddenin varlığı, bunun yanısıra yazılım sorunları, yazılımın elverişsizliği ve daha da kötüsü ise talep olmasına rağmen bunlara eğinilmeyişi mem.net.sözlük'ü diğer sözlüklerden tabiki ayırıyor. Yukarıda ne demiştik? Sözlüğün bir Kamu kurumuymuş gibi algılanması... Hal böyle olunca bütçeydi, yatırım izlemeydi, genel müdür onayıydı... Bir butonun yapım emrinin gelmesi yıllar alır tabi. Diğer sözlükler ise aksine sivil gibi sivil girişimli. Onlarda karar ile uygulama, sorun ile çözüm arasındaki mesafe daha kısa.

İtiraf: İlk zamanlarda vuku bulan hediye çekleri vb. uygulamaların ortadan kalkmasıyla hakiki yazarların ve yazıların cesurca ve akıllıca boy gösterdiğine şahit oldum.

Osmanlı'da Sultan 2. Mahmud'un emriyle kurulan yerel askeri kuvvet.

Hemen hemen herkesin bildiği üzre 1826'da yeniçeri ocağı kaldırılıp yerine asakir-i mansure-i muhammediyye ismiyle avrupai techizatlı ve tertipli bir ordu kurulmuştur. Bu ordu devletin temel ve genel askeri gücü olup bütün coğrafyayı kapsamaktan uzak kalmış, özellikle iç bölgelerde asayişin bozulmasıyla ilgili olayların bastırılmasında kullanışsız ya da yetersiz kalmıştır. İşte bu açığın kapanması amacıyla tüm vilayet (eyalet), liva (sancak, il) ve kazâlarda (ilçe) 1830'lu yıllarda redif taburları kurulmuştur.