Türkiye'nin memur portalı

Benim için 'Çok da tın'dır.

"darüşşafaka'nın eurocup kupasını alması" veya muadil bir isimle başlık açılacağı gün.

takımımızı can-ı gönülden kutluyoruz.

çaydanlığımın şu anki ihtiyacı.

kaç zamandır grev yapıyor. isterük de isterük diyor. bir kalaycı esnafı bulmak şart oldu.

bizdeki çağdaş romancılıkta yabancılaşma ve yalnızlık temasının işlendiği ilk göz ağrısı roman.

önceki ve şimdiki tanımlarım yalın olunca bu güzel adamın güzel kitabına birkaç kelam daha etmek istiyorum.

aylaklığa, alışılmışın dışında yani sözlüklerde ezberlenen tanımların ve halkın deyimler üzerinde yüklediği anlamların ötesinde, yazarın romanın kahramanı olan C.'ye yüklediği ustaca misyon vasıtasıyla bambaşka bir gözle bakmak mümkün oluyor.

olayların meydana geldiği semtin sokak jargonu neyi gerektiriyorsa onu kullanacak kadar ustaca bir dil kullanmış olması, yazarın hem toplumun hem şehrin iliklerine kadar yerlisi olduğunu gösteriyor. bu bağlamda; olaylar ile karakterler arası bağlantı ekseninde güçlü bir dil güçlü bir yapıtı ortaya koymuş.

en akılda kalan bir kesitle yazımı toparlayacak olursam şunu tek geçerim: "sigarasından düşen sıcak külün yanağında yaktığı yeri oğuşturdu. Bütün sıkıntım tez geçen bu sıcak kül yanığı diye düşündü. Bu kadar rahatlık beni korkutuyor. hiç olmazsa birkaç gün sürecek bir hastalığa tutulsam!"

eminim okuyucu burada beyzbol sopasını çıkartıyor ve C.'nin kafasını patlatıyordur.

90'ların sonunda sıkça duyulan acımtrajikomik bir iyi niyet belirteci.

cep telefonlarının metropollerden anadolu şehirlerine indiği seneler olan 90'ların sonu ve 2000'lerin başlarında 60 dk cep telefonuyla konuşmak neredeyse bir aylık kiraya denkti. zaten kısa kısa üç kere çağrı atınca şöyle yap, 2 kere uzun çaldırınca böyle yap alfabesi de o zamanlarda; icatların, önlerinde düğme iliklediğini mucit halkımızın sayesinde bulundu.