Türkiye'nin memur portalı

yapmış olmak için yapılan her hangi bir görevi baştan savma yapmanın modernize edilmiş anlatımıdır.

hemen bir örnekle konuyu açıklayayım

ardı ardına sanki vazife gibi açılan başlıklar seri üretimi akıllara getirmektedir.

yerini hazır kaplıklara bırakmış olan bizim çocukluğumuza ait olarak anılarda kalan okul hazırlıklarının olmazsa olmazıdır.

ilk haftadan sonra ne öğretmenin ne öğrencinin ne de velinin kaplanmamış kitap defter görmeye tahammülü olmazdı

sözlükleri bile kaplardım ben

elleri kelepçeli olarak iki polis arasında, infazına giderken çekilmiş pozu ile canım ülkemin ortaya çıkan gerçeklerinden sadece biridir.

bu fotoğrafın altında ise kendi ağzından mahkemede çıktığı iddia edilen şu sözler var:

"Erkekler takım elbise giyip önüne bakınca cezası iniyor, benim takımım, kravatım yok. Annem apar topar bu tişörtü bulabilmiş.

Bir de ne yalan söyleyeyim hayatta kalmış olmanın saklayamadığım bir sevinci var içimde. O ölmese ben ölecektim.

O size, beni pazarlamaya karar verdiğini söylemeyecekti, başka adamların koynuna beni sokma planlarını anlatmayacaktı, benim patlıcan fazla pişti diye, perdeler azıcık kirlendi diye, masada kırıntı kaldı diye yediğim dayakları söylemeyecekti, kaç kere hastanelik olduğumdan bahsetmeyecekti.

Çay bahçesinde çekilmiş bir fotoğrafım var. Biraz yan gülmüşüm. Belki de o fotoğrafı gösterip namussuz karılar gibi çıkmış filan diyecekti.

Karısını başka adamlara satan o değilmiş gibi ?namusumu temizledim? diyecekti.

Siz onu 3-5 yılla yargılayıp, namusu kirlendi diye mazur görüp, yandan gülüşümü tahrik sayıp bir de üzülecektiniz adama.

OYSA NAMUS BENİMDİR HAKİM BEY,

BİR KAĞIDA İMZA ATTIK DİYE KİMSELERE BIRAKMAM...''