Türkiye'nin memur portalı

Hüdhüd, 'çavuş kuşu' İslam mitolojisine göre Hz. Süleyman'ın emrinde bulunan kuşlardan biridir.

Hz. Süleyman onun vasıtası ile Belkıs'ı bulmuş, Müslüman etmiş ve onunla evlenmiştir. Ayrıca Hüdhüd, çölde toprağın altında suyun nerede bulunduğunu çok iyibilir. Hz. Süleyman onu su bulma vazifesinde görevlendirmiştir.

Mantıku't tayr'da ise Ferududin attar hüdhüd kuşunu kuşların başına getirmiş ve Simurg yani anka kuşu'nu bulmakta görevlendirmiştir.

Altay dağlarının kuzeyinde yaşayan Teleüt Türklerindeki anlatımlara göre dünya dört tane öküzün üzerinde durmaktadır. Onların kıpırdanmaları depreme yol açmaktadır. Kırgız Türklerindeki anlatımlara göre ise yerin altında bir okyanus vardır; onun üzerinde kalın bir bulut, bulutun üzerinde büyük bir kaya, kayanın üstünde de bir boz öküz vardır ve dünya bu öküzün boynuzları arasında durmaktadır.

Altay Türkleri arasında dünya öküzlerin çektiği çadırlı bir araba gibidir düşüncesi yaygın imiş.

Kırım Türkleri arasından derlenen bir anlatıya göre, dünya bir boğanın boynuzları arasındadır.

Ferîduddîn-i At târ'ın Mantıku't-tayr'ın da '' Allah''ı ya da 'insân-i kâmil'i simgeler ve kuşların hükümdarı olarak tanıtılır.

Olgunluk vadisinin yolcuları olan sâlikleri simgeleyen kuşlar, bilge Hüdhüd öncülüğünde gerçeklik Kâf 'ında bulunan hükümdarlarına erişmek için yedi vadiyi aşarlar. bu vadiler zorluk mertebeleridir hayattaki. Sonuçta bu zorlu seferde sadece otuz kuş tehlikeli vadileri aşarak yolculuğu tamamlayıp Kâf'a, anka kuşu'nun başka bir deyişle Sîmorğ'un makamına erişir. Gerçekte bir tür tasavvufî kahramanlık anlatısı olan bu mesnevide; sâlikin çıktığı zorlu yolculukta karşılaşacağı dünyevi tehlikeler ve sıkıntılar dile getirilmeye çalışılır. nefs terbiye edilir, insan-ı kamil mertebesine erişilir.

en sevdiğim şiir mi bilmiyorum ama kendimden izler gördüğüm ve benden kaybolmuş parçaları topladığım şiir, cahit sıtkı'nın 35 yaş şiiridir. şiirin son dizesine hiç normal gelemedim, bazen son dizeye dahi gelemeden kapatıyorum şiiri, boğazımda kocaman bir yumruk ile.. elemin vecd ile arşa çıktığı şu iki kıtasını bırakayım.

Zamanla nasıl değişiyor insan!

Hangi resmime baksam ben değilim.

Nerde o günler, o şevk, o heyecan?

Bu güler yüzlü adam ben değilim;

Yalandır kaygısız olduğum yalan.

--

Gökyüzünün başka rengi de varmış!

Geç farkettim taşın sert olduğunu.

Su insanı boğar, ateş yakarmış!

Her doğan günün bir dert olduğunu,

İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

beni, sensiz mutlu olmak zorunda bıraktığın için affetmeyeceğim seni..