Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
kabareBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
eski bir varlık dergisi yıllığı vardı babamın.ve içinde birbirinden değerli yazarlar,şairler,eleştirmenlerden alıntı şiir,hikaye ve denemeler...yazın adına bir derya misali.
bir gün dergide bulunan bir hikayeyi küçük kardeşlerime okudum.ilk kez okuyordum, dolayısıyla içeriğini bilmeden...güzel gelişen sosyal içerikli bir konuydu. fakirlik,yoksulluğun diz boyu olduğu bir köyde geçiyordu yaşananlar.yazarın yokluk-yoksulluğu anlatırken gözüne gözüne vurduğu kelimelerle kurgunun içinde ilerliyorduk.kardeşlerim ilkin hafif hafif kıpraşıp duruyorlardı fakat konu ilerledikçe tık nefes kesildiklerini farkettim. hikaye önce dram sonra trajediye dönüşüp sonlandığında cümleleri okurken nefesimi ayarlamakta güçlük çekmeye başladım ,öyle hüzünlü...finalinde ise istemdışı gözlerimden yaşların aktığını,sesimin çatladığını farkettim...dinleyicilerimin de aynı durumda olduğunu gördüm.
okurken okuyucuyu,dinleyeni olay örgüsünün tam da içine alan bir hikayeydi velhasıl.
bu iz bırakan hikayeyi yeniden okuyasım geldi...dediğim,beni okumaya teşvik eden bir başlık.
( o iz bırakan cümleyi bilahare yazarım )
belli ki çok üşümüş diyojen,e ne de olsa sinop orası karadeniz iklimi malum..serin ve yağışlı.adamcağız da güneşi hazır bulmuş iken faydalanayım dediği anda... zuhur eden durum.
büyük filozof, asırlara hitaben büyük söz söylemiş.gölge etmesinler lütfen faydalı olamayacaklar-sa...
azcık ısınalım, ahir ki ömrümüzde..değil mi yani, dediğim entry'm. ( düşünceli yüz emojisi )
1. | metin_alkan | |
2. | burgulukalpler |
Takip edilen yazar yok. |
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |