Türkiye'nin memur portalı

neden ve nasıl sorularına cevap arayarak ömrünü geçiren cumhuriyet tarihinin 'bence' en yetkin düşünce adamlarından.

bilginin ve bilincin katmanlarındaki seviyesinin özgüveniyle aktardığı konuları, konuyu eğip büğmeden, manipüle ve skandalize etmeden aktarır. direkt olarak sahip olduğu edinimleri aktarmaya çalışır.hoş böyle bir kaygısı da yoktur, onu bulunduğu noktaya getiren şey başkalarına anlatma kaygısı değil, neler olup bittiğini anlama kaygısıdır.

arık bir şeyleri anladığını düşünüyor olmalı ki çekildiği inzivalardan çıkıp hayatta kalmaya yönelmiş aynı zamanda da anlatmaya başlamıştır.

Ruh, varlığı konusunda hem dini otoritelerin, hem pozitif bilim otoritelerin ortak noktada buluşamadığı bir kavram.

Yalnızca dini otoritelerin değerlendirmelerine bakınca bile varlığı konusunda veya herkese aynı şeyi ifade ediyor olması konusunda bir konsensus kurulabilmiş değil.

ruh ve bedenin ilişkisinin ne olduğunun anlaşılabilmesi için önce ruhun herkes tarafından kabullenilen bir tanıma kavuşması gerekir.

Konuyla ilgili derinlikli bir video bırakayım;

https://www.youtube.com/live/WsfVKxbZGbU?si=V3EUCRqGIjF5765Y

Girdiğiniz yolda bırakacağınız ayak izleri de akademi gibi ayrı bir başarı hikayesine dönüşebilir

Kaygı her zaman başarı hikayeleri yazmak olmamalı elbet ama daha mutlu olacağımızı düşündüğümüz yola girme konusunda gösterilemeyen cesaret kendimize olan saygıyı şüphesiz azaltacaktır.

Cesurlar mutluluğa ve huzura her zaman daha yakındır

Ejder abiyi ve elma ablayı tek geçerim

Ölene kadar yapılması gerekenlerin yapıldığına dair rahatlık varsa yalnızca beklemektir

Son zamanlarında yalnızca ölümü bekleyen insanları gördüm, görevi büyük ölçüde tamamlamış olmanın rahatlığını yaşayarak öldüler, huzur içinde