Bu tip işleri sahne/ekran sanatı özelinde değerlendiremeyiz
Sanat mesaj kaygısıyla, bu tip işlerse propaganda kaygısıyla yapılır.sanatçının mesaj kaygısı hakikate sırtını dayar, bu tip işlerin propaganda kaygısı ise hakikate değil menfaate sırtını dayar.
Amaç ortak sinirleri irrite etmek, konsolidasyon sağlamak ve nihayetinde toplumun sevk ve idaresidir
Birileri sanat icra etmek için böyle bir diziyi çekme zahmetine girmiyor
Operasyonlar ortak duygular üzerinden ve neredeyse sadece korku duygusu üzerinden gerçekleşir
Tüm diziler, tüm filmler böyledir diyemeyiz ama özellikle parlatılan işler hep böyledir, kamunun yayın organlarında yayınlanan işler böyledir.
Diziyi izlemedim, izlemeyeceğim de...ne verebilir, ne katabilir, peh...
romantize edilmiş korkuya sürekli maruz kalmanın bireyi kitleye-sürüye dönüştüreceğini, en sonunda bireye 'ya dağıt kimsesiz kalan sürüyü, ya çobansız bırağğğkma Allah'ım' diye dua ettireceğini biliyorum
Bütün sinema televizyon tarihine bakınca seyirciyi hırçınlaştıran, hakkını aramaya teşvik eden, kitle gücünün en büyük güç olduğunu garkettiren yayınlar çok azdı.bunun yerine izledikçe uysallaşıp kabuğumuza çekildik, çobansız bırakma Allah'ım diye dua ettik.
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum