Bir arkadaş vardı, üniversitenin son senesi geldiğinde en yakınlarımızdan biri olmuştu. Normalde sessiz sakin, kadayıf gibi biriydi ama biraz alkol alınca tam bir canavara dönüşüyordu. Hele ortamda kız varsa, iyice kontrolden çıkıyordu.
Ortamı kuruyorduk, kahkahalar, muhabbetler, içkiler...Ama bizim deli bir noktadan sonra değişmeye başlıyordu. Önce ufak tefek garip hareketler, sonra kavgalar, gürültüler, kızları evden kovduğu bile oldu. Ne derdini anlatıyordu ne de konuşuyordu.
Sonra yavaş yavaş çözüldü mevzu. Meğer yarım kalmış bir aşkın acısını taşıyormuş. Alkol alınca içinde susturduğu ne varsa taşmaya başlıyordu. Başka kızlarla aynı ortamda bulunmak, ona ihanet gibi geliyordu. Kendi vicdanında hesap veremediği bir şeyler vardı. Hırçınlığı da bundanmış.
Bazı şeylerden vazgeçmek insanın elinde değildir aşk da öyle.aşk ancak vazgeçilemezse aşk olabilir
Hikaye mutlu sonla bitiyor, evlendiler :)