muhterem bir zat.
evlat nasip olmamış kendisine.
hanımının engelli kardeşine ölene dek kol kanat germiş.
daha önemli bir bilgiyi bugün öğrendim;
1960lardan 1990lara kadar süregelen durum.
mithat amca eskişehir muttalip caddesinde bi dükkanda mimari çizim yapan esnaf.
kabristanla şehir camilerinin ulaşımının çoğu muttalip caddesinden. motorlu taşıtlar o dönemde az, cenazeler ya omuzlarda ya da caminin at veya elle çekilen arabasında taşınırmış. omuzlarda taşınan cenazeler kimseli, arabayla taşınan cenazeler kimsesiz. kimsesiz cenazeleri cami imamı ve mezarcı defnedermiş. mithat amca bu kimsesiz cenazeleri görünce işi gücü bırakıp defin işlerine yardımcı olurmuş.
evde geçmiş günlerin sohbeti yapılınca, evimiz de cenaze evi olunca bu bilgiyi de öğrenmiş oldum.