Türkiye'nin memur portalı

Madem +1 katılımcı daha ekleyelim

Bir de uygun görürseniz yine geçen seneki gibi hediye seçimiyle ilgili belli bir konsept belirleyelim derim

bazıları değişik garip hesaplamalara girişebilir diye düşündüm.

içinde hiç e harfi olmayan roman yazmak,

bir sayfası içinde eni ile boyu eşit sayıda kelime barındıran öykü yazmak,

içindeki ile kelimesi ile ve kelimesi eşit sayıda olan makale hazırlamak,

son harfleri birleştirilince ayrı bir roman oluşan roman yazmak,

mühendislere serbest olabilir böyle girişimler.

Bizim gibi tek kalpli olup, her seferinde kırılan ama yaşamaya devam etme konusunda başarılı olan insanlar daha şaşırtıcı bir konu bana göre.

Tanım. Bilimsel konu.

yine rüyalarımda beni korkutan doğa olayı.

rüyam şu şekilde: eskişehir'deymişim, önce altı nokta sekiz oluyor. odadaki divanların yanına uzanıyoruz. acayip bir sarsıntı ama ev yıkılmıyor. telefonumu bulamıyorum televizyonun teletekstinden bakıp öğreniyorum durumu. depremin üzerinden bir gün geçiyor, bu sefer yedi nokta iki ve yine eskişehir'de. bu çok korkunç oluyor ama o anda uyanıyorum, her şeyin rüya olduğuna seviniyorum.

Çocuktan sonra mahkemenin yolunu tutacak olan çift...

Denemek lazım bakalım bizim damak tadına uyuyor mu.

Fıstık.. daha neler...:)

Vay ahtapot vay.

keşke benim de 3 5 kalbim olsaydı kriz anında yedek iyi olurdu...:)

Dışarıdan bakıldığında kolay görünen bir birim olsa da adliyenin kalbidir ( adli emanet suç eşyası büro)

çoğu birim gibi güven esası üzerine kurulu olsada bu birimde çalışan personelin psikolojik durumu gelir durumu belli aralıklarla incelenmeli kısaca güvenilir insanlar olmalı.

Şimdi tüm türkiye geneli bütün adli emanet çalışanları zan altında kalıyor, kötü niyeti kontrol edemezsin ama güvenlik önlemi alabilirsin.

Geçmiş olsun bu olay yüzünden suçsuz insanlarında başı yanmaz inşalllah...

İbrahim Kapaklıkaya'nın içeriklerini takip ediyorum.

Program konuğu Abla anlatıyor:

köyündeki, kimsesiz ve yardıma muhtaç hale getirilmiş bir vatandaşımız kapılarına gelmiş.

yiyecek bir şeyler istemiş.

annesi "Sakın onu boş geri çevirmeyin" diye sürekli tembih ediyormuş.

o da evde yalnız olduğundan korkmuş ve acele acele bir yufka dürüp kapıdan eline tutuşturmuş.

adam "Katık yok mu?" diye sormuş ve sonradan getirdiği katıklı yufkadan bir lokma ısırıp bırakmış ve oradan ayrılmış.

abla şu anda orta yaşlarda ve yıllarca vicdan azabıyla yaşadığını anlatıyor.

ben nasıl oldu da ona boş ekmek getirdim.

onu aşağılamış oldum.

nasıl oldu da düşünemedim, ona doğru düzgün bir yemek çıkaramadım.

kapıma kadar geldi yemek istedi onu nasıl başımdan savmaya çalıştım.

bazen kendimi cezalandırmak için bu olay aklıma geldikçe o gün oruç tutuyordum, diyor.

Kendi kendime dedim ki :

Abla sen nerdesiiiiin, biz nerde ?

bu arada o kapıya gelen vatandaşın hikayesi de dramatik.

Zeki bir öğrenciymiş, şehir merkezine okumaya yollanmışmış, parlak bir geleceği olacağı söyleniyormuş.

sonra bir kızı sevmiş ve durumu öğrenen abileri tarafından feci şekilde dövülmüşmüş.

dövülme olayından sonra hafıza kaybı yaşadığı ve akli melekelerini yitirdiği söylenmiş.

ailesi öldükten sonra da ortada kalmışmış.

kimsesi olmadığından onu köyüne götürüp bırakmışlarmış.

Anadolu'da şöyle bir gelenek var: Her geceyi kadir bil, her gördüğünü hızır bil.

Bu nedenle köylü ona bir şekilde sahip çıkmışmış.

Aklıma Jim Carrey'in Aman Tanrım filmi geldi.

kaç kere izledim hatırlamıyorum.

Güncelleyelim.

Renjiro, teselya, dermes ,gülfeşan ve ben.

Son durum bu katılmak isteyen arkadasları bekliyoruz sn.sözlükçü arkadaşlarım:)