Türkiye'nin memur portalı

öncelikle sevgili site yöneticilerine (ayın ilk günü sıfırlanan listede ilk sırada gördük tanıdık kendilerini...hepsinin üyelik tarihi 1 ocak 2000 görünce istemdışı hazırola geçtik haliyle ) moderatörlerine ve editörlerine selam ederim...

yarım yıl geçti nerdeyse sözlük hayata geçeli...acı datlu Günlerimiz oldu...kimi zaman güldük kimi zaman kızdık,bazen de hırslandık...ama hani her güzel şeyin bir sonu var derler ya...

malesef işte tam da o ânı yaşamaktayız...

özel bir sebepten dolayı (batı avrupa'ya düşes olarak atanmamdan ötürü ) artık aranızda olamayacağım.sonuçta ben soylu bir düşes iken aynı sınıftan olmadığım bir tebaa ile aynı ortamda olmam yakışık almaz...

şeklinde aklımdan düşünceleri geçiren başlık.

ama elbette ki gitmek sözkonusu olmadığı gibi sözlükmoderatörü'nden de teşekkür almam pek olası değil.zira bir ara kendisine atar yaptımdı...ama sormadı ki neden ? diye...

simdi o gün ben çikolata krizindeydim ve evde de çikolata yoktu.sanırım durumun vahameti açık şekilde anlaşılmıştır.yoksam o atarı yapmaz idim...belki teşekkür kapılarını kapatmazdım...

şimdi mesaj geldi ,ispanya dük'ü yola çıkmış "ya benimsin ya toprağın" diyor...kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz yahu? uff dfl git be slk şeyy diye cevap yazdım.

neyse hadi görüşürüz öptüm pai pai.

hayatta sık sık karşımıza çıkan insan modelidir.

Topluluk içinde sohbet esnasında bir konu üzerine fikir alışverişi yapılır.kahramanımızda olayı nesnellikten çıkartarak "ben..."ile başlayan cümleler silsilesinin startını verir.

konuyu öznel çerçevede değerlendirmek, "ben" kavramı üzerinde yoğunlaşmak onu manen fazlasıyla tatmin eder lakin büyük bir sorunu da beraberinde getirir. irite eder...

bu içini boydan boya kaplayan "ben" duygusundan vazgeçene dek uzak durmak istenen kişidir.

törkiş filmlerde sıkça rastlanan replik.

cânım melek yüzlü,kalbi sütten beyaz Hülya Koçyiğit,üzerine atılan pis iftira sonrası hep şekilde kendini müdafaa eder.

ama zalım kader ağlarını çoktan örmüş ve kötü kadın damgasını ona reva görmüştür.

Cüneyit tarçın basar tokadı karnında bebesi olduğunu bilmeden.annesi ile ablası bir köşede kıs kıs gulmeye devam ederken Hülya'cık elinin birini ters şekilde ağzına kapatıp ağlayarak evi terkeder.

birgün karşılarına dimdik çıkacağı günlere ise sadece 19 sene kalmıştır.

30'da ileri boyutlara gelen sendrom.

ülkemiz için hayırlı olmasını dilediğimiz sonuçlardır.

halkın iradesine saygı duyulması,ve her türlü provakatif hareketlerden uzak durulması dilenir.

hayal kırıklığı yaşama durumunda çirkinleşmeden demokrasiye saygı duyulması beklenir.

ütopik sonuçlara kanalize olmadan daha realist yaklaşımla milletin beka'sı çerçevesinde olaya bakılmalıdır.

pazar günü heyecanla takip edeceğiz.