Türkiye'nin memur portalı

o zaman evde oturmanın adı da dinginlik denilebilecek çıkarım.

genelde bu cümle, tüm gün gezip tozup yeyip,içip sonunda kanepeye yıkılışın ardından söylenir.aslında mutluluktan ve tam tatmin olmanın verdiği rahatlıktandır.

İnsanoğlu keyif almadığı şeyin zahmetine girmez zira.

kendim de dahil tüm Eşref-i Mahlukata laf soktum...mutluyum.

tam anlamıyla "roman"kategorisine girmeyen eser.

Zülfü Livaneli bu kitabında yine insana dair konulara ışık tutuyor...ve elbette yine bu işi çok profosyonelce yapıyor.

kitaba başladığımda bir kurgunun ve olayın üzerine oturtulmuş bir roman okuyacağımı düşünmüştüm.

Fakat bu diğerlerinden farklı...Birçok insanın hayatına göz atıyor esasinda.

dili,üslubu ortalamanın üzerinde ama bir tık üstünde mi diğeri eserlerin diye sorulacak olursa eğer cevap ne yazık ki olumsuz olacaktır.

Kitabın en büyük handikapı o kadar çok kişiden bahsediliyor ki belli bir süreden sonra kopup konsantre olamadığınızı farkediyorsunuz.

kimi hikayeler birbirine bağlansa da o kopuşun ardından bu insanı çok da tatmin etmiyor açıkçası .

hikayelerin biri özellikle etkiledi beni...kayıp çocuk diyeyim okuyanlar anlar zaten...

Sonuç olarak hayran olduğum bir serenad değil, kahramanına platonik hislerle bağlandığım bir kardeşim'in hikayesi de değil evet...ama sevgili Zülfü Livaneli'nin kaleminden çıkması sevmeye yeter yine de..

bu arada söylemeden geçemeyeceğim kitabın boyutu ve kağıt kalitesi berbat...hem de o fiyata rağmen.

Benim yaptığımdan sonraki en iyisinin bilimum lokantalarda yenebileceği yemek...

elbette ki sımayli.

nicelikten öte niteliğiyle güzelleştiren kavrama bir hitaptır.

karanlığı aydınlatan,kalpleri sıcacık yapan o duyguya...

yaşansa da yaşanmasa da...

Çok güzel yaptığım (diyenlerin yalancısıyım,Yalancısıyım derken onların beyanlarına istinaden...eee ben Yalancısı isem onların,demek ki bunca zaman bana yalan söylediler ha!uleeeeennn...) ama aynı güzellikte tüketemediğim yemek.

pilav ile uyumu da dillere destandır kendilerinin.

Türk yemekleri deyince ilk akla gelir.

kışın o olmasa ne pişirirdik varlığına şükür gülücük.