Türkiye'nin memur portalı

dün akşam seyrettiğim, efsane sporcu naim Süleymanoğlu'nun çocukluğunu, gençliğini, Türkiye'ye getirilişini, madalyalarını, bm konuşmasını anlatan(maalesef tam biyografi diyemiyoruz) ve bunları da pek de güzel, sürükleyici olarak anlatan şimdiden efsane listesine sokabileceğimiz yerli film.

Müslüm Gürses'in başarısız uyarlanmasından sonra bir tırsarak gitsek de filme beklentimi fazlasıyla karşıladığı net. zaten bununla birlikte bulgar türklerinin yaşadıklarını(ki yakın arkadaşımdan da biliyorum)da ilk kez bir filmde böylesine görüyoruz sanırım. o da sevindirici.

müzikler de bu sefer cuk oturan cinsten(tabi sonunda rap'i görmemezlikten gelerek diyoruz) cem adrian'ın sen gel diyorsun ve fazıl say'ın insan insan'ını dinlemek etkileyici oldu. o kaçış sahnesindeki klasik müzik de iyi aksiyon verdi. düşünenlere bulanlara helal olsun.

yine de naim Süleymanoğlu'nun özel hayatına da girilseydi keşke biraz, Sydney olimpiyatlarındaki başarısızlığına rağmen ayakta alkışlanması falan da güzel olurdu, sırf başarılarını değil bunları da görmek gerçekten de iyi olurdu.

son olarak gişede çakılmış sanırım film ki koskoca salonda 6 kişi vardı. kalitesiz yerli yapımların coştuğu şu zamanlarda bunu görmek de üzdü.

acaba geçen sene bu kulüpler neden korsan bildiri peşinde hehehehe şeklindelerdi bize karşı?

Fener'in nihat Özdemir'e çok güvendiğini ortaya döken açıklama.

İsmail'in bu sefer kafasının çalışacağı maç. rize kazanır

bana da direkt cem Yılmaz'ın opet reklamını getiren konu.

alırım anahtarını pelüş diyordu sanki ama(gülücük)

aklıma direkt olarak tuz ve billuru getiren kavram.