Türkiye'nin memur portalı

İki seneye yakın Ankara Polis Radyosu'ndan kendisi de bir polis olan Umut Sarıarslan'ın unutulmaz sunumuyla dinlediğim müthiş eğlenceli bol kahkaha vesilesi "Nerde Kalmıştık" isimli programı hatırlattı. Tayini Diyarbakır'a çıkınca mahrum kaldığım güzel şeyler kısa sürüyor dediğim başlıktır. (Özlemiş surat )

Bir hanım abla vardı lise dönemimde arada büfesine gider tost alırdık. Cuma günleri "daha güne yetişeceğim "diye bir telaş bir telaş.. o gün tostlarımızı kendimiz yapardık el birliğiyle hanım ablamızı altın gününe yetiştirmek için yarışırdık... hayatımda yalnızca bu kadarcık bir anıyla yer almıştır...gidene bir şey diyecek değiliz elbet fakat şahsım adına hiç tercih etmediğim benden en ırak katılanların çoğunluğunun ev hanımı olmasından mütevellid hiç oralı olmadığım ,amacından sapılmadığı sürece belki ekonomik bir fayda sağlayacak, hanımlar arasında altın,erkeklerde fon versiyonunun da bulunduğu bir yardımlaşma türüdür.

İnsan doğarken oksijenle ilk teması ciğerlerini yakar da bir çığlık koparır bu çaresizlikten kurtuluş,hayata tutunuştur. Ve hayat öyledir ki sizi her dara düştüğünüzde, içinize umutsuzluk köklerini her salmaya başladığında bekler ki o ilk çığlık atılsın daha güçlü daha inançla yaşama tutunmak için.. aksi halde bir yabanotuna dolaşmışcasına eli bağrında kalakalmaktır .

Bir tripseverin "etrafıma ördüğüm duvarların tuğlalarını bana siz verdiniz " diyerek durumu özetlediği eylemdir. Etrafında pervane olduğunuz insanlar vardır onlar sizi böyle görünce ona muhtaçsınız zannederler oysa araya buz gibi iki söz bırakın "eyvah" deyip etekleri tutuşacak olana duvarları gülizara çevirip bilmeyene,görmeyene "al bu da hakkındır" diyerek çifter çifter örülmesi gereken en layık harekettir.

"Okul zil sesi de sevilir mi ?" demeyin daha dinler dinlemez sevdiğim ve "evet işini sevmek böyle bir şey" diyerek Sayın Bakanımıza bir kere daha umutlu ve içinden kalp çıkan göz emojisiyle bakmama vesile olmuş olaydır. (gülücük)