Türkiye'nin memur portalı

güzel günler görmek ümidiyle içimdeki kuyulara hapsetmişim kendimi. aramaktan ziyade bulunmayı beklemişim. böylece kendi hayatını uzaktan izleyen dalgın bir ölü olmuşum. şimdi düşünüyorum da keşke 40 yıl hapis yatsaydım belki o zaman daha özgür, daha mutlu hissederdim.

sabah şarjdan çektiğim telefon şu an %70

Kim daha yalnız tartışmayalım

#3ks8 seninki henüz yapılmadı kanka ona göre:p

ne olurdum bilmiyorum ama karga olmak isterdim.

bilindiği gibi çok zeki bi hayvan, yeri geliyor ekmeğini taştan çıkartıyor, şirinlik yaparak kimseye el açmıyor, maskaralık yapmıyor. sahte gülüş saçmıyor, aksine sesi ile insanları kaçırtıyor. avcı olmamasına rağmen çoğu avcıdan daha yetenekli. çoğu masalda karga tilki'nin oyununa gelir ama kazın ayağı öyle değil. karga tilkiyi suya götürür de susuz getirir. kısaca karganın aç kalması mümkün değil.

yine insanlar onu güzelliği ya da sesi için kafese sokup esaret hayatı yaşatmıyor. o alabildiğine özgür bir o kadar da uzun yaşıyor. üstelik karganın üzerinde gizemli bir rivayet de gizlidir, uzun yaşamasına sebep. lokman hekim'in hasta oğlu için yaptığı ölümsüzlük iksirini taşırken düşürür döker, lokman'ın onu sakın içme diye sıkı sıkı tembihlemesine rağmen dayanamaz tadına bakar fakat içemez damağında iksirin bi parça tadı kalır, bu yüzden de uzun ömrü vardır. bildiğiniz gibi 100-150 yıl yaşayan kargalar var.

bunca yılı tam bir özgürlükle geçirebilen başka bir hayvan hatta insan var mıdır bilmiyorum. o ne avcıların hedefidir ( insan ) ne de bir avcı hayvanın tuzağına düşecek kadar saftır.

sesi ile dışlanmışlık yaşasa da bu bence onu asil kılıyor. bence üzerinde durulsa konuşabilir. o yetenek var. oturup konuşsa neler anlatır kim bilir. yakın tarihe resmen ışık tutar, gizli saklı kalan ne varsa anlatıverir. neyse kısaca evet karga olmak isterdim.

senin olmadığın yerde seni yücelten arkadaşındır, dostundur.

arkadaşlık bağlarımı hep bu minval üzerine kurdum, gel gelelim karşılığını pek de alamadım. yine de suçu kendimde bulup 30'umdan önce edindiğim arkadaşlıkları bitirdim, 30'umdan sonra edindiğim arkadaşlıklar ise biraz mesafeli kaldı zira başıma geleceği tahmin etmek zor değildi. yine de başta söylediğim minvali işletiyorum fakat

nasılsın dediklerinde; hayrola? ne oldu? diyorum,

ama duyulan; iyiyim sen nasılsın?