Türkiye'nin memur portalı

kafası çalışan ve kendini sözlüğe adamış yazarlar için asla gerçekleşmeyecek durumdur. bu tip kişiler mutlaka bir formülünü bulup, gerekirse kelimelerle oynar yine de başlık açmaktan kendini alıkoyamaz. iyi ki varlar dedirtir zaman zaman...

dizilerde ve filmlerde görmeye alıştığımız kalıplaşmış aşk hikayesidir. gençlerimizi kandıran, gerçekte yaşaması imkansız olandır.

dizilere göre bir kaza geçirilir, çarpan mutlaka zengindir ve inadına yakışıklı yada güzeldir (allah her şeyi onlara veriyor çünkü)

sonuç olarak çarptığı kişiye aşık olur...

işte tamda o sahne Anadolu'nun bağrından kopmuş, saf temiz yurdum ergenlerinin hayalini kurduğu sahnedir.

gerçek hayata dönecek olursak, bizde çarpınca durmaya bile tenezzül edilmiyor.

patates çuvalı gibi yığıldığınla kalıyorsun.

şahsımın asıl korkusu, bu dizilerden etkilenip kendini lüks bir arabanın altına atan bir gencin hiç uğruna gitmesidir.

gece sık sık baktığım ne ayı ne de kanını gördüğüm hadise...kendimi kandırılmış hissetmeme neden olmuştur, havanın kapalı olmasından mütevellit ay bile yüzünü göstermemiştir.

halbuki ne kadarda hazırlamıştım kendimi, kanlı aydan etkilenip depresyona girmeye, depresyonum kursağımda kaldı.

neymiş efendim, fazla anlam yüklememek lazımmış bu doğa olaylarına.

konuşmanın en başında sorulan ve konuşmanın memlekete göre ilerlemesini sağlayan sorudur.

"merhaba" demeden soranlara şahit olmuştur bu gözler, allah akıl fikir versindir. memlekete göre mi muamele göreceğiz düşüncesini akla getirendir. bir de söylenilen memlekete inanmayanlar vardır ki dağlara taşlara...

sanki her bölgede kalıp üretim yapılıyormuş gibi "yok ya sen hiç o bölgenin insanlarına benzemiyorsun" cümlesi sinirlerin gerilmesine neden olabilir, dikkat edilmelidir.

hayatında az kitap okuyan insan görmüş olan kişinin bir türlü gerekli saygıyı gösterememesi durumudur. canı sıkılıyordur ve çareyi yanındakini taciz etmekte buluyordur. kim bilir belki kitap böyle konuşarak da okunur diye düşünmüş bile olabilir.