Türkiye'nin memur portalı

Oturum aç Oturum aç Üye ol Üye ol Parolamı unuttum Parolamı unuttum

QveA

Bu üye Yazar

Bu üyenin profil sayfasına git

723 entry 127 konu 1,192 puan
05.11.2025 16:38 son işlem tarihi takip etme takip et

yaratılan

@ReşadKeremYeğin

Ben 8.sınıf öğrencisiyim.Dershaneden çıkınca arkadaşlarla BİM e uğrayıp birşeyler alacaktık.Bir anda yaşlı bir amca geldi ve hepimizin hesabını ödedi.Olmaz dedik kabul etmedi."Sigara,alkol yok ama" dedi ve gitti.Allah ondan razı olsun.

05.11.2025 15:19
  1. yaratılan

    @asc8538

    Üniv.de okurken İstanbul'dan Kütahya'ya gitmek üzere otogarda otobüsün kalkış saatini beklerken bir aile ile tanıştım.. cocuklarını askere yolcu etmek için gelmişler.. onlarla muhabbet ederken çocukta geldi.. üniv mezunu asteğmen olarak kütahya'ya gidiyormuş.. yanındada kız arkadaşı vardı.. Kütahya'da o zamanlar esnaf güne geç başlardı hele pazar günü ise saat 10'dan önce açık dükkan sayılı bulurdun.. neyse ben onlara kabul ederlerse inince gün başlayana kadar bende kalmalarını teklif ettim.. çünkü havada soğuktu dışarda vakit geçiremezlerdi.. Kütahyaya vardık ve ben çocukla kız arkadaşını misafir ettim.. sabah 6-7 gibi varmıştık öğlene kadar uyudular.. öğlende kahvaltı hazırladım kahvaltı yaptık.. çarşıda biraz gezdirdim ve artık teslim olma vakti gelmeden traşını olması icin ordaki berberime götürdüm.. birligine teslim ettikten sonra kız arkadaşını da otogardan geri yolcu ettim.. 28 gün mü ne kalmıştı ve o sürede kız arkadaşı her hafta sonu geldi aldım askeriyeye götürdüm sonra geri yolcu ettim falan.. usta birliği Diyarbakır dı sanırım gideceği zaman Kütahyadan ailesi de gelmiş ve hepsi birlikte gitmeden beni ziyarete gelmişlerdi eve.. sigara içtiğimi bildiği icin 2 paket captanblack ince puro getirmişlerdi çam sakızı çoban armağanı teşekkür mahiyetinde.. ziyaretleri beni mutlu etmişti.. insan yaptığına karşılık beklemez ama gene de hatırlanmış olmak güzeldi.. velhasılı kelam bu hikayenin üzerinden nerden baksanız 19-20 sene geçmiş ve benim için hala taze.. çünkü önüme bir fırsat çıkmıştı ve ben küçükte olsa bir iyilik yapma fırsatı bulmuştum ve bu benim için unutulmaz bir anı olarak kaldı.. gene bir ramazan ayında gene aynı evde ev arkadaşlarımla cebimizde kuruş yok iftara ne yapacagız diye kara kara düşünürken artık iftara son bir saat kala kapı çalmıştı ve mahalledeki teyzelerden biri elinde bir tepsi ile gelmişti ve içinde 3 küçük tencere çorba, yemek, pilav getirmişti.. bu hikayede aslında Allahü Teala'nın halis niyetli kullarına gene bir halis niyetli kulunu vesile ederek bir ikramıydı.. o yemeklerin gelmesi bir tesadüf yada alelade birşey değildi Allah'ın lutfuydu.. bu iki yaşanmış anımı bir ömür unutmam.. birisinde bir iyiliğe vesile olmanın verdiği haz, digerinde Allah rızası için yapılan birşeyde Cenab-ı Hakkın lütfu ile birisinin iyiliğini görmek.. Hamdüssenalar olsun..

     
  2. yaratılan

    @Sarıpapatya8

    Hiç unutmuyorum 6 7 yaşlarındayım bizim burada Kemeraltı çarşısı var annemde orada bir yerde tekstilcide çalışıyor sabah gidiyoruz akşam geliyoruz ama yemek veren bir yer de değil annemde beni yanında götürüyordu işe ben bütün gün dönercinin döner kokusunu alırdım orada pencerenin oraya geçer izlerdim döner bittimi acaba diye korkudan ölürdüm 5 dakika da bir gider bakardım pencereden halbuki bitse de bitmesede nolucak sanki gidip yiyemezdim alamazdı ki annem her iş çıkışı oranın önünden geçerken annem elimden tutar asıla asıla götürürdü beni kafam arkada baka baka giderdim ama ağlamazdımda isteyemezdim çıtım bile çıkmazdı istesem ne olucak alamayacağını bilirdim annemin annemde acele acele minibüse yetişmeye çalışırdı her günüm böyle geçerdi bir gün yine Oradan geçerken dönerci durdurdu bizi adam farketmiş hergün kafasını sündüre sündüre bakan gözü arkada kalan sarı saçlı ufak tefek kız çocuğunu herhalde oturtup yedirmişti annemle bize annem ne yapıp ettiyse parayı alması için ikna edememişti adamı annemde de utanç işte bir daha oradan geçmemiş başka yerden gitmiştik adam görürde durumumuzu bildiği için bir daha yedirir falan diye kısa süre sonra da işi kalmamış kapanmıştı atölye şimdi büyüdüm Kocaman kız oldum her istediğim dönercide istediğim kadar döner yiyebilecek imkanım var ama o dönerin tadını dünyada başka yerde bulamam ne zaman kemeraltına gitsem bakar dururum oraya.

     
  3. yaratılan

    @NizipOglu

    1990 lı yıllarda Bakkalımız vardı, babam mahallemizde fakirlere zaman zaman erzak yardımı yapardı, o yardımlardan yaptığı yetim bir kız öğrenci vardı. Okumuş doktor olmuş. Babam rahatsızlanıp acile gidiyor EKG çekiyorlar .Doktor bakmış bir şey yok eve gidebilirsin dedi.Hastaneden çıkarken tesadüfen bu kız bizi gördü. Niçin geldiniz diye sordu. Babamda durumu anlattı , Kız EKG ya bakınca hemen babamı sedye bulup müşahade odasına götürdü. Meğer babam kalp krizi geçiriyormuş. İki stent takıldı. O gün anladım ki Yapılan hiç bir iyilik karşılıksız kalmıyor.

     
  4. yaratılan

    Yıl 2011 bursa merkezde askerlik yaptım, çarşı iznimde bir yere girdim karnımı doyurmak için, yemek yerken abinin biri askermisin dedi, evet dedim afiyet olsun dedi, karnımı doyurdum hesabı ödemek için kasaya gittim, kasadaki görevli hesabınızı başka bir müşterimiz ödedi dedi, hem şaşırdım hemde mutlu oldum, Allah birini bin etsin o abinin

     
  5. yaratılan

    @Murat0ran

    Vallahi billahi öğrenciyiz paramız yok. Yeni bir dürümcü açılmış ama nasıl canımız çekiyor. Var yok cepteki parayla daldık dürümü söyledik. O kadar lezzetliydi ki öğrenci halimizle mest olduk. Adamın birinin iyilik yapası tutmuş yan masadan kalkarken bizimkini de ödemiş. Hayret ettim. Beş kuruş para vermeden, canımızın çektiği dürümü yemiştik. Arkadaşım yaşıyor bizzat şahittir. Allah rezzak ismiyle nimetlendirdiği kuluna, kendisine layık olabilmeyi de nasip eylesin.