Türkiye'nin memur portalı

Memurlar.Net sözlük bölümünde girmiş olduğumuz entry'lerin moderatörlerce beğenilmesidir.

valla çok sevindim emeklerimin karşılığını almış durumdayım bana atılan teşekkür mesajınız aynen burada iletiyorum. Teşekkür ederim.

"Bu nedenle sözlük bölümünün yazarları arasına seçildiniz. Yazarlar, çaylak üyeden farklı olarak, konu başlığı açma yetkisine sahiptir.

Bir sözlüğün kalitesi yazarlara bağlıdır. Yazarlar ne kadar kaliteli içerik oluşturursa, sözlük o derece işlevsel olur. Bu bağlamda, yazar kalabilmek, sözlük'te aktif paylaşımlara bağlı olarak üyenin kendisine bağlıdır.

Memurlar.Net sözlük olarak, güzel birlikteliğin başlangıcı olarak hoşgeldiniz diyoruz.

Bizlere [email protected] adresi üzerinden ulaşabilirsiniz.

Memurlar.Net"

rütbe tenzili olaydır. inşallah bu duruma düşmem hiç sevmem bu işleri

yazar sayısının giderek artmasıdır.

bendeniz buradayım vesselam. yeniyim aslanım kaplanım bir de yazar olabilsem hı.

saygılar

torpildir, adam kayırmadır, haksızlıktır.

hezimettir.

daha çok bir şeyler yazabilmek isteyen çaylağın üzülmesidir başlık açamaması.

daha çok yazı yazma isteğimi kıran bana göre anlamsız bir uygulama.

aynı neye benziyor biliyor musunuz, hani bir haçlık alırsınız bakkala gidersiniz de istediğinizi ve umduğunuzu bulamazsınız.

sonra ben insan değil miyim diye ibonun şarkısını söyleye söyleye dönersiniz.

başlık açamamakta bende yarattığı şok budur.

hani sayın adminimize buradan göz kırpayım. öhö öhö boğazıma bir şey kaçtı da... (gülücük)

alıntı-11

@UlduzunKanalıı

İşsizdim ve çok açtım. Biri bana iş sözü vermişdi, lakin telefonlarımı açmıyordu. Ben de kalkıp iş yerine gitmeye karar verdim. Cebimde sadece gidiş parası var. Allaha tevekkül etdim ve gitdim. Bana söz veren adam meğerse yalan söylemiş, aslında işçi lazım değilmiş, beni oyalamak için yapmış vicdansız. Bunu bana müdür söyledi. Ben de işe ihtiyacım var, ne iş olsa yaparım dedim. Ve gelen misafirlere çay götürmek işi verdi bana. Belki de hiç ihtiyaç yoktu, adam yardım etmek istedi. Çok sevindim, teşekkür edip kalktım. Adam arkamdan seslendi ve bana bir miktar para uzatdı. Ben utandım ve almadım, israr etdi, dedi ki, maaşını alanda geri verirsin, belki paran yoktur, al. Öğle söyleyince aldım ve çıktım. Ordan çıkar çıkmaz, ilk iş bir döner aldım ve onu yuttum sonra da otobüse binip eve geldim. Maaşımı alınca da adama borcumu geri verdim. Amma mesele para değildi, o adamın iyiğilinin karşılığını hiç bir zaman ödeyemem. O anki hisslerim, Allahın hatırında olduğumu anlamama sebep oldu. Mucize gibi bana ekmek yetirdi. Hiç bir zaman unutmam. İyilik yaparken bana teşekkür etdiklerinde ?size yardım etmemi Allah istedi, bana borcunuz yok? diyorum. İçimde de bu işe beni seçdiyi ve bana güvendiyi için Ona şükr ediyorum. Kimsenin kimseye borcu yoktur, bir tek Yaradana borcumuz var, onu da minnetle, güzel emeller ve inamla, saygıyla, sevgiyle, sabırla, helallikle kapata biliriz bence..

diziyi incelerken bulduğum alıntı-1.

1995 te İlkokul 3 sınıftayken babam yatalak hastaydı, abim hamallık yapıyor bende ayakkabı boyacılığı yapıyordum. Çarşıda bir kebapçı vardı. Kokusu öyle güzeldi ki sabah ve akşam kokusu için mutlaka oradan geçerdim. Bir gün yine kokusunu almak için orada kilitlenmiş bir şekilde duruyordum. Bir el omuzuma dokundu hangisini istersin çocuk dedi. Dondum kaldım, Bişey diyemedim. Adam, adını bilmediğim kebaplardan birisinin ismini söyledi. Kebapçı pişirdi ekmekle birlikte poşete koydu. Biraz ucundan yedim o kadar güzeldi ki tarifi imkansızdı. Eve kadar koştum. Annem babam abim kardeşim de yemeliydi. Hepsini ailece birlikte yedik. Muhteşem bir gündü. Allah o adamı cennetine koysun.

@salihyldz3383