Türkiye'nin memur portalı

charlie'nin çikolata fabrikasında minnoş adamların çikolata fabrikasında ki dans anları hep aklımdadır.

çok severek keyifle izlemiştim bu filmi.

birde yeşil yol filminde John coffey karakterinin "yoruldum patron" diyerek ağlaması unutamadığım bir film karesidir. bu filmde çok değerli bir yapıttı.

olmak istediğim an ama nerde :)

bizde öyle bir talih var ki batman diye bizi hakkari çukurca'ya götürürler :)

#3jj7 babamı size gönderebilir miyim? para istemiyorum üstüne maaşını veriyorum :)

yaptıklarından veya yapacaklarından dolayı çocukların babasını satma isteğidir.

bende babamı satılığa çıkarmaya karar verdim :)

babam 1940 model olup, emekli maaşı vardır.

ponçik olduğu kadar, muhabbet ve eskilerden konuşma isteği hep sabittir.

yeni tanıştığı insanlara nerelisin sorusuyla tanışmaya başlar, kendi memleketlisi olmadığında Türkiye'nin her yeri bizim memleket der geçer :)

kulakları işine gelmediği şeyleri duymaz, kulaklığı vardır ama kullanmaz.

dikiş dikme hastalığı vardır, ne bulursa diker. evde dikilmedik bir şey bırakmaz. dikişleri çuvaldızla yapar, diktiği şeyler bu sayede yırtılır. eline dikiş hiç yakışmaz ama dünyanın en güzel dikiş dikeni kendisidir.

kavgalarımız hep bu dikişten dolayıdır. en son akşam güzelim yorganı dikmiş olup, bir de kızma bak ne güzel çarşaftan kalın yorgan yaptım demiştir. resmen yorgana katliam yapmıştır.

son olarak yerli picasso olarak evin boyanmadık yerini bırakmamıştır. boyanın yüzde 99'u yerde yüzde 1'i duvardadır.

kısacası babam satılıktır. alıcıların şahsen müracaat etmeleri gerekmektedir. ilanen duyurulur :)

#3jiz kurtulmak değil de bu başka bir şey ama söylemeye terbiyem el vermiyor.

zıkkım yesinler diyorum sadece.