Türkiye'nin memur portalı

Takılmayın Sezen Aksu'nun "Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte" sözlerine.

Yalnızlığa sığınmak içe dönüş, ruha sesleniştir belki de. Kişinin kendine vakit ayırıp sığındığı limandır bence. Kendini diğerlerinden soyutlayarak anlamak, anlamlandırmak, sınırları belirleyen mukavemeti yüksek yargıları kırarak fiziksel ve zihinsel alanı genişletmek, "asla" dediklerine mukabil "Neden olmasın" geçişiyle rakımı yüksek perdeden hayatı yeniden yorumlamaktır.

Albert Camus ne de güzel söylemiş:

İnsanlarla uzun süre yaşayamıyorum. Sonsuzluğun payından bana biraz yalnızlık gerek.

Bir seni çok sevdim, bir de baharları.

İnsanları tanıdıkça daha fazla sarılasım geliyor yalnızlığıma.

Madem mevsimlerden bahar...

Benden sana izin!

Sev...!

Sevebildiğin kadar...

.

(Nazım Hikmet RAN)

infial yaşanan durumlarda yüreğin lafazanlığının tutup da dilin nağmelere dökecek mecalinin kalmama/ yetememe durumu...

Ya da ilham perilerin yerini cadıların almasının yarattığı tükenmişlik...