Türkiye'nin memur portalı

@sahinerdem987

Sabah 6 da erzurumdaydim askerlik icin hava buz gibiydi taksiye bindim carsida ineyim corba iceyim dedim evdeki hesap carsiya uymadi. Mecbur girdim corbaciya cay icerim en kotu dedim karsimda 2 tane buyuk montlu dayilar oturuyodu asker misin dedi evet abi dedim asker agaya corba getir dedi yok abi sagol dedim ic ic dedi neyse ictim asker agaya bi corba daha dedi abi sagol dedim ama o sogukta nasil gidiyor corba neyse dayilar dedi biz gidiyoz kendine iyi bak sagol abi dedim Allah razı olsun dedim . Sonra kasada ki abi geldi 200 tl verdi sana biraktilar dedi . Sene 2011 şok oldum . Artik nerde bi ogrenci asker gorsem durumu onemli degil hesap oderim hic dert etmem ben orda o iyiligi gordugum icin kendimi hep borclu hissediyorum . Allah dayilar dan razi olsun

@sametdnr3053

Babam durumu çok iyi iken ilk oturduğu mahalledeki halka yardım edermiş söyler di çok umursamazdim birgün Arnavutköy de stajerlik yapıyorum sürekli mühendislere memurlara çay götürüp getirirdim bir tanesi çıktı oğlum bizi çaya bogdun sen nerelisn dedi sivasliyim dedim neresinden falan derken Koyulhisar deyince soyadın ne senin dedi soyadimi söyleyince babamın adını sordu söyledim gözlükleri ni çıkardı hüzünlü bir şekilde sen bu mahallede hiç oturdun mu dedi ben doğmadan önce oturmusuz abim bu mahallede doğmuş ama dedim, dediki o adam senin baban mahalleye gelirdi bize bir sürü yardım eder giderdi dedi dolu gözler le her akşam babam almaya gelirdi dedim bekle babam gelecek akşam almaua bulusun bakalım hatirlayacakmi seni dedim babam görür görmez tanıdı bir birlerine sarılıp huzunlendiler hiç unutmutorum iyilik iyidir arkadaşlar dua edin iyilik yapabilmek icn bir başkasının mutluluğu sizi mutlu ediyor sa insan siniz

@Lokka61

Çinli bir bisiklet gezgini Trabzonda çalıştığım restoranttan sabah çorbası içti.

Ustam parasını almadı.

Yolluk taze ekmek ve içecek vermişti.

Adam şaşıra şaşıra teşekkür etmişti.

Elinde ekmeklerle kala kaldığı şaşkınlığı hiç unutamam.

Orta okul 2'ye gidiyordum, sınav haftası yorgun düşmüştüm. Okul çıkışı karnım çok açtı, Beslenme yetmiyordu kahvaltı edemiyordum. Paramın yetmiyeceğini bilmeme rağmen bir hamurger firmasının fiyatlarına bakıyordum, orası da böyle cam etrafı çevrili, dışarıdaki camdan içeri televizyonlardan fiyatlar gözüküyordu, oradan bakarken birtane adam beni el kol hareketi yaparak içeri çağır ne istiyorsun dedi gel söyle dedi. bende dedimki bişey lazım değil sağ olun dedim, Adam ise ekranlardaki menülerden birini seç dedi. bende yok sağolun felan derken adam bir şekilde ikna etti seçtim, hala unutmam onun parasını ödedi adam sonra bir anda kayboldu sırf görüp te utanmamam için.

Netflix'te var.

Mary Shelley'in defalarca sinemaya ve televizyona uyarlanmış ölümsüz eseri Frankenstein'ın yerli bir uyarlaması.

alıntı-11

@UlduzunKanalıı

İşsizdim ve çok açtım. Biri bana iş sözü vermişdi, lakin telefonlarımı açmıyordu. Ben de kalkıp iş yerine gitmeye karar verdim. Cebimde sadece gidiş parası var. Allaha tevekkül etdim ve gitdim. Bana söz veren adam meğerse yalan söylemiş, aslında işçi lazım değilmiş, beni oyalamak için yapmış vicdansız. Bunu bana müdür söyledi. Ben de işe ihtiyacım var, ne iş olsa yaparım dedim. Ve gelen misafirlere çay götürmek işi verdi bana. Belki de hiç ihtiyaç yoktu, adam yardım etmek istedi. Çok sevindim, teşekkür edip kalktım. Adam arkamdan seslendi ve bana bir miktar para uzatdı. Ben utandım ve almadım, israr etdi, dedi ki, maaşını alanda geri verirsin, belki paran yoktur, al. Öğle söyleyince aldım ve çıktım. Ordan çıkar çıkmaz, ilk iş bir döner aldım ve onu yuttum sonra da otobüse binip eve geldim. Maaşımı alınca da adama borcumu geri verdim. Amma mesele para değildi, o adamın iyiğilinin karşılığını hiç bir zaman ödeyemem. O anki hisslerim, Allahın hatırında olduğumu anlamama sebep oldu. Mucize gibi bana ekmek yetirdi. Hiç bir zaman unutmam. İyilik yaparken bana teşekkür etdiklerinde ?size yardım etmemi Allah istedi, bana borcunuz yok? diyorum. İçimde de bu işe beni seçdiyi ve bana güvendiyi için Ona şükr ediyorum. Kimsenin kimseye borcu yoktur, bir tek Yaradana borcumuz var, onu da minnetle, güzel emeller ve inamla, saygıyla, sevgiyle, sabırla, helallikle kapata biliriz bence..

diziyi incelerken bulduğum alıntı-1.

1995 te İlkokul 3 sınıftayken babam yatalak hastaydı, abim hamallık yapıyor bende ayakkabı boyacılığı yapıyordum. Çarşıda bir kebapçı vardı. Kokusu öyle güzeldi ki sabah ve akşam kokusu için mutlaka oradan geçerdim. Bir gün yine kokusunu almak için orada kilitlenmiş bir şekilde duruyordum. Bir el omuzuma dokundu hangisini istersin çocuk dedi. Dondum kaldım, Bişey diyemedim. Adam, adını bilmediğim kebaplardan birisinin ismini söyledi. Kebapçı pişirdi ekmekle birlikte poşete koydu. Biraz ucundan yedim o kadar güzeldi ki tarifi imkansızdı. Eve kadar koştum. Annem babam abim kardeşim de yemeliydi. Hepsini ailece birlikte yedik. Muhteşem bir gündü. Allah o adamı cennetine koysun.

@salihyldz3383