çıkış noktası kıraat olan bu mecraların günümüz koşullarında evinde vakit geçirmekten imtina eden özellikle kırsal sayılabilecek yerleşim bölgelerinde yaşayan erkeklerin gitmeyi tercih ettikleri kahvehanelere ait bir kültür oluştuğunu iddia ettikleri trajikomik durumdur.
evde eş ve çocuğu tahsis edilemeyen zaman ve enerjinin kahvehane arkadaşlarına(!?) ayrılması, üstelik kağıt ve taş oyunları gibi kişiye bence hiç bir yararı olamayan güya etkinliklere harcanması da bunun bir kültür değil aksine kültürsüzlük olduğunu göstermektedir.
neyse ben sustum.