![]() Türkiye'nin memur portalı |
![]() ![]() ![]() |
çok güzel bir konuşma yaptı.
odtü mezunu, sanatla da ilgileniyor, idarecilik yapıyor.
biz, dedi
tüketen değil üreten gençler yetiştirmek istiyoruz.
o yüzden bize kafeteryaları, eğlence mekanlarını vs. sormayın
atölyeleri, çalışma alanlarını, projeleri sorun...
sosyal devlet , dedi
uygun barınma ve yemek imkanları dedi
teknokent dedi
neyse, iyi ki gitmişim
günüm güzelleşti.
ellerimi kavuşturduğum zaman baş parmaklarım nasıl duruyormuş.
eğer sol parmağım üstteyse - ki öyle duruyor kendisi - sağ beyinliymişim.
ben de diyorum niye benim kafa a noktasından b noktasına ulaşamıyor.
neden problemdeki istenenle ilgilenmiyor da çitlerin şeklini, çimenleri, binayı falan hayal ediyor.
yapacak bir şey yok benim gezegenler de hep bir yerde toplanmış geriye kalan kocaman bir boşluk...
işte buna kader diyebiliriz.
tamamen kader
böyle dizayn edilmişim, elimden geleni yapsam da gidiklik üzerinde uzmanlaşmam lazım.
hesapladım
tam olarak 33 yıl önce aynı okulda sınıf arkadaşıymışız.
kısa bir süre önce hayata veda etmiş ve bunu şimdi öğreniyorum.
ölüm sebebini bilmiyorum.
bir şekilde oradan buradan bu bilgi önüme düşüveriyor.
ne hissediyorum ?
şaşkınlık, üzüntü, boşluk ...
bu duyguyu ilk kez yaşamıyorum.
yine bir sınıf arkadaşım,
suçsuz günahsız ve haksızca
bir çatışmayla
hayattan koparılmıştı.
Bundan tam 8 sene önce...
yaşasaydı aynı yaşta olacaktık.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2025 MN Yazılım |