Türkiye'nin memur portalı

Ben fazlalık eşyam varsa bırakırım. Çünkü değil alamam yanıma hediye olarak verilmeyen bir şeyi.

Ben zaten havluyu otelden kullanmıyorum. Kendi havlumu alırım. Hijyen takıntım var.

#3m86 buradan da dönmez artık dediğim, buradan topu çeviren de ne biliyim

#3m7o arttırıyorum siyah kara kalemle kalınca çizilmiş çizgimizdir. Seven sahiplenir ayrıca öz saygımızı da koruyoruz.

İlk iş muzip bir başlık var mı ona bakarım, sonra ilgi alanım konulara bakarım. Canım konu açmak isterse açarım. Suppoyla gülfeşan dermes Zeren görmem lazım. Görmezsem sözlükte canım sıkılır seri konu açarım. Bu nasıl bir takılma şekli yav dediğim.

Kendi gömleğine yanlışlıkla bulaşmış ruj lekesi değilse bunun mümkün olması biraz zor bir ihtimaldir. Aksini düşünün, ben düşünemiyorum. Yanlışlıkla olmuş, işi gereği olmuş, aman ne olmuş diyecek kadın sayısı pek azdır.

Erkek gömleğinde ruj izi kırmızı çizgimizdir yıllardır. Yeşilçamdan bugüne çoğu dizide gördüğümüz bir garip kanıttır.

Bazı anneler var, çocuğu gelir, evinizdeki tv'ye top fırlatır, çocuk duvarları boyar, bardakları tek tek kırar ama çocuğuna asla dur yapma demez. Neden diye sorarsınız. "Çocuğun gelişimine müdahale etmek istemiyorum" der.

Yani bunun misafirliğe gittiğinde koltuğun örtüsünü delen bir türüne denk gelmiştim. Ev sahibinin yüzü inanılmaz düşmüştü. İşte çocuklu misafir kabul ederken kırk kere düşünüyor sonra insanlar.

Tabii çocuğunu duyarlı, güzel yetiştiren aileler de var. Onlar baş tacı.

#3pa9 çok güzel noktalara değinen bir yazı olmuş. Elbette insanları tekrar ikna etme süreci denilen bir dönemeç var. Ama artık ikna da beklemiyor insanlar ne konulursa ona adapte oluyor büyükmüş hızla, akım mı akım, moda mı moda. O da düşündürücü. Kitlesel bir yönetim var sosyal medyadaki akımlar sayesinde.

#3paa holding olmazsa olmaz lütfen, holdingin sahipleri de hep beyaz atlı prens. Hayaller hayatlar tadındaki diziler.