Türkiye'nin memur portalı

Kutlu olsun dediğimiz, bugüne tekabul eden gün.

Umutların bittiği noktasında olduğumuzu yüzümüze çarpan başlık.

Zaten çorba kavrulurken 4 kaşık un ekleniyor, yapımı da biraz farklı dediğim çorba.

Filmin gerilim düzeyi çok iyi ayarlanmış ve gerçekten o dönem kim çıkacak şu suçlu tadında sürprizler olabiliyordu. Şu an filmlerde o şaşırtmalı sonlar pek yok. Öyle üretkenlik yok. Acaba o yıllar sinemanın doruk noktası mıydı neydi diye düşündürüyor.

Melekler olarak biz varız puslu efendi, beğenemediniz mi dediğim başlıktır :p

Bazı anneler var, çocuğu gelir, evinizdeki tv'ye top fırlatır, çocuk duvarları boyar, bardakları tek tek kırar ama çocuğuna asla dur yapma demez. Neden diye sorarsınız. "Çocuğun gelişimine müdahale etmek istemiyorum" der.

Yani bunun misafirliğe gittiğinde koltuğun örtüsünü delen bir türüne denk gelmiştim. Ev sahibinin yüzü inanılmaz düşmüştü. İşte çocuklu misafir kabul ederken kırk kere düşünüyor sonra insanlar.

Tabii çocuğunu duyarlı, güzel yetiştiren aileler de var. Onlar baş tacı.

#3pa9 çok güzel noktalara değinen bir yazı olmuş. Elbette insanları tekrar ikna etme süreci denilen bir dönemeç var. Ama artık ikna da beklemiyor insanlar ne konulursa ona adapte oluyor büyükmüş hızla, akım mı akım, moda mı moda. O da düşündürücü. Kitlesel bir yönetim var sosyal medyadaki akımlar sayesinde.

#3paa holding olmazsa olmaz lütfen, holdingin sahipleri de hep beyaz atlı prens. Hayaller hayatlar tadındaki diziler.