Türkiye'nin memur portalı

Biraz zaman, biraz moral, bir tutam iyi bakım, bir pinçik Suppo, bir parça da belmoş ekleyince bir şeyin kalmaz :)

Mudanya'ya çağırdın da mı gelmedik efenim.

Ne bitmek bilmez bir hastalıkmış bu :( bol bol dinleniyor musun :(

Zamanı belirleme konusunda bir çaresizlik yaşıyoruz çoğumuz. Hangimiz 90 yılların atmosferini aramıyor ki?

Bu noktada ben de oryantasyon bozukluğu yaşıyorum diyebilirim. Yine de bukalemun olmakta fayda var.

Mutluluğun şifresi aslında basit. Küçük şeylerden mutlu olma sanatını icra edebilmek. Allah'ın malı, bereketi çoktur diyip fazladan istiyoruz ve bazen istediklerimiz arka arkaya olmayınca depresif dürtülerle hayatla zıtlaşıyoruz.

Psikolojide bitiyor aslında iş.

Bazı anneler var, çocuğu gelir, evinizdeki tv'ye top fırlatır, çocuk duvarları boyar, bardakları tek tek kırar ama çocuğuna asla dur yapma demez. Neden diye sorarsınız. "Çocuğun gelişimine müdahale etmek istemiyorum" der.

Yani bunun misafirliğe gittiğinde koltuğun örtüsünü delen bir türüne denk gelmiştim. Ev sahibinin yüzü inanılmaz düşmüştü. İşte çocuklu misafir kabul ederken kırk kere düşünüyor sonra insanlar.

Tabii çocuğunu duyarlı, güzel yetiştiren aileler de var. Onlar baş tacı.

#3pa9 çok güzel noktalara değinen bir yazı olmuş. Elbette insanları tekrar ikna etme süreci denilen bir dönemeç var. Ama artık ikna da beklemiyor insanlar ne konulursa ona adapte oluyor büyükmüş hızla, akım mı akım, moda mı moda. O da düşündürücü. Kitlesel bir yönetim var sosyal medyadaki akımlar sayesinde.

#3paa holding olmazsa olmaz lütfen, holdingin sahipleri de hep beyaz atlı prens. Hayaller hayatlar tadındaki diziler.