Türkiye'nin memur portalı

Üniversite sonrası sayıca fazla edindiğim arkadaşlardır.

İlk ev arkadaşımı asla unutamıyorum. Çünkü resmen hizmetçiliğini yapıyordum(gülücük)

İçimdeki anaç ruh ilk kendi evim düşüncesiyle birleşince kendimden vermiş de vermişim. Sonrasında farkettim. Kıza mantı açmaktan tutun eve gelen Arkadaşlarına çay servisi yapmaya kadar aklınıza gelen bilimum işleri kendime görev ednmiştim. O zamanki portakalçiçeği o kadar saftı ki mutlu oluyordu.

Bana iş hayatına atıldığım ilk mesleğimi hatırlatan başlık oldu.

Özel ve sağlık sektörüydü. Resmen bana hayat okulu oldu. Ne kadar çakallık çukulluk varsa orda öğrendim. Hoş yapamıyorum ama en azından yapıldığını anlıyorum (gülücük). Eskisinde onu da anlamıyordum.

Özveri işidir.

İnsanın kendiyle kaldığı nadir anlardandır.dostun olur o defter ve kalem.

Bütün duygu ve düşünceleri akıtırken mısralara anlarsınki aynı anda kendini deşarj etmdktesin. Hatanı görmekte sevincini paylaşmakta ve anılarını ölümsüzleştirmektesin.

Bir zamanlar uzunca yıllar tuttum. Artık az ve öz zamanlarımı paylaşıyorum. Çok dolu olduğumda...

Bir anne için standart görev. Öyle zordur ki aslında. Ama çocuğunun kalktığı saate endekslisindir. En kıymetlim olan sabah uykularıma öyle hasretim ki.

Berhudar olduğum haber.