bakış açısı farkıyla kurtarılamayacak durum. anısına heykel dikmek, hayrat yapmak, hayır hasenat için bağış yapmak, kar amacı gütmeyen bir yatırım yapmak normal karşılanır ama sofraya konduktan sonra çatal bıçak eşliğinde iki dakikada mideye indirilebilecek bir şeyle bir şehidi veya bir kutsalı yad edemezsiniz.

pasta kesmek bir kutlama ritüelidir. insanlar mutlu olduğu zaman kullanılan ve anlık da olsa derdi tasayı bırakıp yüzleri güldüren bir şeydir. dini sembollerden oluşan bir pasta yapılıp kesilse abes kaçmaz mı mesela ? örneğin yürek burkan değil de islam coğrafyasını gururlandıran mekke'nin fethi kutlamalarında kabe şeklinde veya islam ordusu şeklinde bir pasta yapılsa ardından kesilip yense ne kadar abes gelir değil mi ? hatta ortalık karışır bile..

ama ülkenin kaderinin kırılma noktalarından birinde görev alan bir şehidin anısına bu yapılınca ortalık karışmaz tabi. çünkü bazılarına bol muzlu 15 temmuz pastaları çok tatlı geliyor hala.

ülke ekonomisini yıllardır iktidarın değil muhalefetin yönettiğini veya iktidarların yönettiği halde muhalefetin daima ekonomiye çomak soktuğu yalanını beyinlere işlemeye çalışan vekilin mal beyanı.

ama lozan'da ismet, cehape ve atatürk yüzünden musul ve kerkük'ü kaybettik diye saçmalayarak ülkenin yazılı tarihini değiştirmeye çalışan güruhun kendi kendini tuş etme çağrısıdır.

madem öyleydi ne diye parlementoyu kurup ardından terakkiperver cumhuriyet fırkasının ve serbest cumhuriyet fırkasının kurulması için çabalayıp çok partili hayata ve meclis sistemine geçişi istedi?

içi boş ergenekon kitapları yazıp suriyedeki savaşı körükleyici söylemleri dilinden düşürmeyen manevrası bol bir siyasinin mantıksız cümlelerinden biri daha.

barış,aydınlık ve ilerleme sadece başkanlıkla geliyorsa uzun zamandır zaten fiili başkanlıkla yönetilen bu ülke niye bunlara kavuşamıyor ? ya da kimler kavuşturulmamasında bu denli sorumlu acaba ? ha pardon herşey muhalefetin yüzündendi di mi ?

vatandaşla kanun arasındaki birebir uyuşmazlıklarda inat eden vatandaşa sıklıkla söylemek istediğim ancak sinirlerime hakim olup vazgeçtiğim atasözü.