Türkiye'nin memur portalı

kendisi güzel ve özlediğim şehrimin borçka ilçesinden haklı feryadını dile getiren şahıstır.

bugüne kadar artvinli oluşumdan dolayı insanların bana ve şehrime kötü gözle bakmadığını görmeme rağmen satılık medyanın 2 günde algı operasyonu yaparak şehrimi töhmet altında bırakmaya çalışması sinirlerimi zıplatmışken, bahsi geçen arkadaşın yaptığı videonun bir anda yayılmasıyla insanların kendisine hak verir oluşu bir nebze de olsa beni sakinleştirmeye yetmiştir.

dünyadan sonra yalan olan bir şey varsa o da medya ve siyasettir.

bile bile ladestir.

ancak şahsıma kahkahalar attıran bir başka yalan kemal sunal'ın yüz numaralı adam filminde karate kursunda dayak yedikten sonra kendisini görüp halini soran oya aydoğan'a her yanı sargılı haldeyken güneş çarptı deyişidir.

malatya vs. elazığ

kocaeli vs. sakarya

versuslarıyla örneklenebilecek anlaşmazlıklardır.

albert camus'un yabancı adlı romanının kahramanıdır.

kitapta mersault'nun hapishane zamanlarından birinde bir akşam efkarı var ki o kısım bana daima ahmed arif'in dizelerini hatırlatır.

eninde sonunda o mutfağa girecek kadındır. bu gözler yumurta kıramayan ne kuzenler, ne arkadaşlar gördü. ama nikahtan sonra hemen hepsi bugün parmak yediren performanslar sergilemekte.

zaten günümüzde okul, üniversite derken evlerinden bağımsız yaşayan kadın sayısı oldukça fazla. ha gurbete okumaya gitmeyen veya okumuyor olmasına rağmen iş hayatına karışmayıp gününü evde geçiren bir kadın, anne gibi bir değere mutfakta yardım etmeyip malak gibi yatmayı kendine seçmişse o ayrı.

tabii ki mutfağı bilen kadın özellikle biz erkekler için candır elbette ama diğer saydığım gurbetçi veya emekçi gruba giren kadınlar için çok da şey yapmamak lazım. zamanı gelince içinden gelir, maharetlerini sergiler bir şekilde.