aklıma uzun yıllar(7 yıl önce) önce sahip olduğum kedim "mehmet reşat" getiren başlık.evet,mehmet reşat ya da onu çok sevmemden ötürü dediğim "reşo" tam bir yoldaştı.sabah öğretmenliğe gittiğim dağ köyüne benimle caddeye kadar çıkar servis gelene kadar beklerdi.soğuk kış günlerinde onu kimi zaman kucağıma alır eve götürür kimi zaman da servisle onu köye götürürdüm. benim için bir kedi değil sanki bir arkadaş,dost,yoldaş veya bir evlat gibiydi.tanıdığım bir çok insandan daha akıllıydı mesela.yalan söylemiyor,riyakarlık yapmıyor,izinsiz eve kedi atmıyordu.tek kusuru konuşamıyordu.dili tutulmuş bir insan gibiydi adeta.aramızda başlangıcı ta ilk insana dayanan bir dostluk oluşmuştu sanki .Entellektüel bir kediydi.her kitap okuduğum zaman önemli yerlerini ona okur ve görgüsünü artırmak için elimden geleni yapardım.son zamanlarda fransız bir soyluya benziyordu.tabi bu güzel günler bizim içinde uzun sürmedi.hala ne olduğunu anlamadığım bir durum oldu ve bir gün okuldan gelirken kedim "reşo" görünmedi.o gün bugündür görünmüyor.evet, bir yere çapkınlık yapmaya giderken öldü mü ya da sokakta araba mı çarptı bilmiyorum.ama aradan geçen onca zamana rağmen hala onu özlediğimi belirtmeliyim vesselam.
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
