Türkiye'nin memur portalı

Haftasonu sınav stresi var içimde,tek ders yahu ,yok geçemedim napim tembelim bu konuda.

Hayata o kadar dalmışım ki,çoğu önemli şeyleri hep atlamışım,içimde kalanlar ve söyleyemediklerimi başka türlü şeylerle telafi ediyorum.

Mutlu muyum evet mutluyum,öyleyse çok da takılmasam daha iyi,önemli şeyleri atlamaya devam.

Okumadığım bir kitap,gerçi pek kitap da okumam,şu an dikkatimi çekti yalnız,konusuna baktım yine aşk,yalnızlık vs.

Hayatın vazgeçilemez döngülerinden.

Arkadaşta vardı bir bakıp okuyayım hatırlamışken.

Davalarda belli süre sonra olayların kapanma süreci.

eskiden 35 yıldı şu an bakmam lazım kaç yıl.

Zamanaşımına uğrasa da vicdanen o zamanaşımı bitmiyor,faili bulunmayan cinayetler en kötüsü,düşünsenize kayıp yaşayan insanları.

Kıskanmak aşkın kanununda var diye şarkı geldi aklıma ama yalnızca aşk değil,anne baba eş kardeş ve de arkadaş,bir çok kişiyi kapsıyor,ölçüsü dahilinde bir miktar kıskanmak normal sayılabilir de bazıları cidden çekilmez haldeler.

azı karar çoğu zarar,insan hayatını sabote etmediğin ve baskı oluşturmadığın sürece ufak tefek kıskançlıklar renk bile katar insan ilişkilerinde.

Neyse ki takıntı derecesinde kıskanç insanlar yok etrafımda,varsa da ben bilmiyorum çünkü o tarz insanlara pek yakın olmam,uzakta kıskanabilirler.

Bir kelime ya da bir olayı anlatırsın daha bitmeden o arada bir olumsuzluk cümlesi kurararlar.

Hastalık bence,böyle bir insanla iletişim kurmak dalgaya karşı kürek çekmek gibidir.

En güzeli olduğu yerde bırakıp uzaklaşmak.

Sürekli yok o öyle değildi sen yanlış anladın öyle demek istemedim gibi savunmaya maruz kalmamak için,eyvallah de veçek git,başka kurtuluş yolu göremedim bu duruma çünkü.