Türkiye'nin memur portalı

Küçükken yeğenlerim derdim,bize gelince her yeri dağıtırlardı,ablama derdim bunlar evde de böyle mj,yoo derdi ,yahu bizim suçumuz ne onların kırığı döküğünü topluyoruz,bir de demez mi bırak rahat oynasın çocuklar.

Ben de ablama gidince dağıtırdım,haketti ama...

Ablamın bana yaptığı psikolojik şiddet.

Hep bana böyle derdi,sonra bak sen hiç bize benzemiyorsun,seni camiden almışlar diyordu.

Ben de inanıyorum ona,aynaya bakıyorum valla benzemiyorum diyorum,yazık bana yaa...

Sonra gittim anneme söyledim,ben sızım çocuğunuz değilmişim camiden almışsınız beni diye.

Annemin cevabı müthiş tabi...

Kızım sen deli misin ya da ben deli miyim,bunca çocuk varken bir de seni niye evlatlık alalım.

Çocuk kıtlığı mı var evde dedi:)).

Kalabalık aileyiz tabi,ozaman dedim mantıklı,niye alsınlar beni bunca çocuk varken:).

Sonra ablama saydırdım tabi,ondan sonra daha inanmadım ablama.

Terör resmen bu yaa...

Allah rahmetiyle muamele etsin.

Ailesine,sevenlerine sabırlar versin amin.

Yazı ile,onyedibin iki lira çık,

Kiralar almış başını gidiyor,en son 2005li yıllardan hatırladığım bir durum

Benim maaşımla kira parası aynı idi.

Neyse ki evde başka çalışan vardı da,ihtiyaçları karşılıyorduk.

Şimdi bu parayla yaşa bakalım istanbulda.

En az 5 kişi çalışacak ki geçinsin.

Herkes memleketine doğru yol almaya başladı zaten.

Yeri yurdu olan kaçıyor,olmayan ne yapacak ki...

Yakinen bildiğim birinde olan hastalık.

Çaresi yok,genetik olarak kendisi de bu hastalığa yakalandım.

İlaçlarla biraz hafifletiliyor,bazen de hastahane de tedavi gerektiriyor.

Çok ağır bir hastalık,bakana da zor yaşayana da.

Bu tür ailede genetik hastalığı olanlar bence çocuk yapmamalı.

Mutlaka birinde çıkıyor bu hastalık,biraz bilinçlenmek gerek bu konuda...