Türkiye'nin memur portalı

Okuduğum en vasat Elif Şafak kitaplarından.

En başta kitabın ismiyle içeriğinin pek uyuşmaması, sırıtması.

Türkiye'nin gelenek ve göreneklerini, kültürünü alçaltıcı tutumu..

Kitabı, ülke içinde olan biri gibi değil de çok çok uzaklardan biriymiş gibi yazışı..

Sürekli adrenalini yüksek tutup da bunun da fos çıkması..

Aceleye getirilmiş hali, konunun havada kalıp okuru tatmin etmemesi..

Tamam bazı sonlar yarım bırakılır okur düşünsün diye, burada öyle bir durum da yok..

Vs vs vs

Hoşuma giden tek yanı, bazı kısımlarda varlığı sorgulayıp düşünmeye teşvik etmesi idi.

Son sezondaki en büyük eksikliklerden birisi diyalog eksikliğidir. Yapılanların altı doldurulmadan sadece görsel izlemek de bir mana ifade etmiyor. Özellikle baş karakterlerin konuşmalarının eksikliği, neyin niye nasıl yapıldığına zemin oluşturulmaması, duyguların izleyiciye geçirilememesi, olayların hızlıca toparlanma isteği son sezonu kör, topal, dilsiz, sakat bir konuma sokmuştur.

Hasta adam gibi bir şey oldu.

Hastalıklı son sezonu ile anılacak dizi.

Bir değilki bir sürüler. Kimi öne çeksem diğerine haksızlık olacak.

İnsanın gönlünde yeri ayrı olan çiçektir.

Sevdiğini belli etmede sıkıntı yok. Belli edeceksin ki duygular bilinsin. Taktiğe tekniğe gerek yok burada içinden geldiği gibi sev.

Ama sevdiğini "çok belli etme" olayı var burada. Az değil çok belli etme.

Herşeyin aşırısı gibi bu belli etmenin aşırısı da karşıdakini boğabilir, nasıl davranacağını kestiremeyebilir. Ya da tam tersi gereksiz şımarıklıklara yol açabilir vs vs.

Bu durumda aşırı olan her şeyin gülünç olduğu varsayımından yola çıkarsak burada da bir sorun var demektir.

Boş bir söz değil.

Bir de bölüm sonlarında çıkıp açıklama yapıyor ya yapımcılar, güler misin ağlar mısın? Seksen dakikada veremiyorsun ne anlatılmak istediğini ki açıklama gereği duyuyorsun. Açıklamaları da sindirirseniz tabiki o da ayrı mevzuu.

Son sezonun damakta kekre bir tat bıraktığı dizi.