Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
insanların birbirlerinin harcama alışkanlıklarına şaşırma durumu.
Kesin olan tek şey bu şaşırmanın tüketimin başlamasıyla başladığı.
Bakıyorum, görüyorum, dinliyorum:
herkes herkesten şikayetçi.
Kimisi gelirinin zaten kısıtlı olduğundan, büyük sahiplenmelere girişmeye zaten gücünün yetmeyeceğinden, bu nedenle şu fani dünyada bir günlük beyliğinin beylik olduğundan bahsediyor.
kimisinin geliri yüksek bu nedenle hedefinde dahası olduğundan günlük küçük konforlarını kaçırıyor.
kimisi bol bol kazanıyor o doğrultuda da parasını en lüks ürünlere harcıyor. Gelir benim, harcama benim, nimet benim, külfet benim kimi ilgilendirir ki ? diyor.
Birleşilen temel nokta şu galiba:
" Yok bulamadım "
Tüketim konusunda hemfikir olunup birleşilen temel bir nokta yok.
Kazanma ve sahip olma dürtüsü dışında.
Kimine ne gerek var buna harcama yapıyosun dersin kimileri içinde temel ihtiyaç gibi gelir,o birazda şartlarin koşulların eşit olmamasıyla da ilgili,ben en çok aşırı çanta ve ayakkabı alanlara şaşırıyorum mesela:))
yakın zamanda sadece on beş kilometre mesafede başka bir yere taşınınca bende gerçekleşen durum.
artık doğalgazla işim yok.
elektrik tüketimim ömrümdeki en yüksek seviyelere çıkmak üzere.
taşındığım yerde mecburen gerçekleştirdiğim tamirat, tadilatlar için gerekli olan inşaat malzemeleri.:)
yeni taşındığım yerin mahrumiyet seviyesi inanılmaz yüksek olduğundan gıda ihtiyaçlarındaki dayanıklı ürünlerin tercih edilmesinin artması(yağ, un, şeker ile bu mahrumiyet bölgesinde helva yaparak sonsuza kadar yaşayabiliriz.) ayrıca zorunlu temizlik ürünlerinden de birkaç tanesi lazım.
taşınmanın gösterdiği zorluktan ve dünya malının kıymetsiz oluşunun kafamıza dank etmesinden mütevellit, ev eşyası ve giyecek alımını onuncu! bir emre kadar ailecek yasakladık.:)
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |