Çıkardığı onca başarılı işe rağmen aklımda hep bir köşe yazısı ile kalmıştır.
Arasam bulurum belki o yazıyı.
İnsanlığın umutsuzca yapıştığı "iyimserlik, umut etmek ve polyannacılık" üzerine bir köşe yazısıydı.
İnsanlığın sürekli umut etmesini zehirli, mutsuz eden, karanlık bir düşünce olarak yansıtmıştı.
O anki ruh halidir.
Haklı da olabilir.
Dünyaya gerçekçi tarafından bakacak olsak;
mucizelere inanmasak,
İki kere iki dört kadar rasyonel yaklaşsak,
yok olmayı dilerdik.
Oysa kendimizi hayata daha sıkı bağlamak için türlü bahaneler bulmakta üzerimize yok.