Türkiye'nin memur portalı

Adaletin normale dönmesi için yapılan rutin dışı işlemlerden.

Kıdemli hakim ve savcıların bulundukları görevden daha aşağı bir göreve atanmaları.

orta anadolu'da "cızlavut" derlerdi.

lastikten ayakkabı.

içi kumaşı olanlar çıkınca pek havalıymış zamanında.

ne günlermiş be..

filmi uzunca bir aradan sonra bir kez daha büyük bir keyifle izledim.bir oyuncu bir filme bu kadar damga vurabilir. ali ustayı oynayan turan özdemirin performansı müthiş. yöresel ağzı kullanışı mükemmel, perdeye yansıttığı, küçük dünyasında yaşayan dondurma ustası alinin hayalleri, dünyaya bakışı/algısı, inançları, ailesiyle, çevresiyle, toplumla ilişkisi, kızması, utanması, küfretmesi, cinnet geçirmesi hepsi yerli yerinde. şurası da şöyle olsaydı denecek bir yer yok. sıcak, samimi, inandırıcı, sahici.cami imamı rolü son derece başarılı oynanmış, yaz kuran kursu sahneleri yönetmenin/senaristin muhayyilesini değil anadoluyu yani gerçeğin kendisini yansıtıyor. imamın öğrencilerle ilişkisi, ders işleyişi, esnafla diyaloğu çok başarılı.hikaye, çok güzel işlenmiş. sanırım çoğu yorumcu farkına varamamış ama satır aralarında toplusal değişim, tüketim alışkanlıkları, reklam-tüketici ilişkisi, küçük esnafın değişen şartlara bakışı/uyumu, olanları algılayışı ince den inceye küçük bir çevreden bakılarak yansıtılmaya çalışılmış. gominist gominist konuşan sosyalist arkadaşın içinde yaşadığı toplumla diyalogları, iletişimsizliği, derdini anlatmadaki zorlukları, halkın kendisine bakışı, algılayamayışı, bu kadar anlatılabilirdi. bu kadar eğlenceli, bu kadar ironik ve bu kadar şeker..halkın özgürlüğü için çalışan sosyalist karakterin içki içilirken ezana tepkisi de gerçek bir tepkiydi ki o kadar yabancı, o kadar uzak. ali ustaya cevaben 'cenabı allah kayıp eşya bürosu mu?' deyişi, 'siyaseti sadece helada da mı konuşacağız' isyanları sahici görüntülerdi. hazır dondurma markası adının 'manda' oluşu ve ali ustanın mandacılıkla mücadelesi ve kurulan paralellik hoş olmuş. arif dayı karakterini oynayan kişiyi de başarılı buldum. yerel halkın filmde oynaması rahatsız etmediği gibi, filme ayrı bir güzellik ve renk katmış. şu açık ki, evin önünde akşam eve geç geldiği için, karakolda çaldıkların dondurmanın hesabını sorup çocuklarını azarlayan, döven, ali usta ile çekişen annelerin rolünü gerçek hayatta bunu yapan kişilerden başkası daha iyi oynayamazdı.kısacası, 'dondurmam gaymak' filmi, tatlı, başarılı hoş bir anadolu komedisi.

fazla naz aşık usandırır da olabilir.

disposıl -tek kullanımlık- enjektörlerden habersiz bir eskizaman aşığı da..

çocukluğumuzun fazlaca sade figürü.

aradan o kadar zaman geçti hala kilo almamış.

şimdinin obez, tabletli,cips kokulu bebeleri için bi şey ifade eder mi acaba?