Türkiye'nin memur portalı

Öğrencilere derse giderken verilen öğüt. işin garibi başka bir alternatifi de olmaması. yani aslında bir öğüt değil bir kural olarak anılmalı.

her ramazan 'nerde o eski ramazanlar' demek;

sizi sinir eden bir çocuğa oğlum bak git ' demek;

'vefa sadece İstanbul'da bir semt ismiymiş yada adalet sadece kız ismiymiş gibi duymaktan bıktığımız, duyunca içimizde bir bulantı oluşan söylendiği yerden kaçma isteği uyandıran basmakalıp sözler.

savaştan sonra çok geri kalmış; ilerlemek için bir politika belirlerken ilk olarak eğitim sistemini düzenlemeyi daha da sistemleştirmeyi seçerek şuan da dünyada bilimin, teknolojinin ileri düzeye ulaştığı, ekonomik açıdan da güçlü bir Uzakdoğu ülkesi.

haz duyduğumuz şeylere çok fazla veya devamlı sahip olmamız sebebiyle bu şeylere giderek alışıyoruz ve bir süre bu şeylerden haz almamaya başlıyoruz; işte bu şekilde ilerleyen adaptasyon sürecine verilen isimdir.

cinsel serbestliğin en yaygın olduğu ülkeler ve şehirlerde eş cinselliğin yayılmasının nedenlerinden birinin bu adaptasyon olduğunu iddia eden profesörlerde vardır.

herkes depresiflik, korkaklık, dayanamama, zayıflık falan yazmış ama bence ölümden sonrasını, buradan daha çok merak etmek, daha çok istemeye sebep oluyor. dahası ölürken hissedilecek şeyler tamamen muamma; deneyimleyip de anlatabilecek biri de olmuyor maalesef; bence gayet normal bir durum.

Bu dünyadaki kurallardan sıyrılıp farklı bir ortama geçmek istemek; yıldızın tozundan evrenin bokuna evirilen insanlardan kaçmak istemek, Allah haram kılmasaydı gerçekten çok doğaldı.